เกิดใหม่ทั้งที.....ต้องมีสามีให้ได้สินะ

ตอนที่ 3 ลี่ลู่เสียน (3)

ในห้องแต่งตัวของลี่ลู่เสียนนั้นเป็น walk in ขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนมทั้งหมด มีโซนกระเป๋าเป็นตู้อยู่ด้านหลังและมีโซนเครื่องประดับเป็นโต๊ะตั้งอยู่ตรงกลางของห้อง เธอเดินเข้าไปข้างในเพื่อสงบสติอารมณ์เวลาที่เจอเรื่องที่ไม่ชอบใจนัก พลางดึงเอากล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินขลับขึ้นมา เปิดเผยอจนปรากฏเป็นแหวนเพรชน้ำงามอยู่ด้านใน

“ถ้าเป็นคนคนนั้นมอบให้ฉันคงตื่นเต้นกว่านี้” เธอบ่นอย่างเหนื่อยใจ ไม่ใช่ว่าเอาแต่ใจจนเคยชิน แต่เธอพยายามจะใจเต้นกับเฟยเหยามานานแล้ว ซึ่งหลังจากพยายามมาหลายปี ลี่ลู่เสียนพบว่าเธอรู้สึกเหมือนเขาเป็นเพื่อนเพียงเท่านั้น เฟยเหยาเป็นคนหนุ่มหล่อมาก หน้าตาและนิสัยอยู่ในระดับดีมาก การศึกษาและชาติตระกูลอยู่ในระดับดีเลิศ แต่ไม่รู้เพราะอะไรเธอถึงไม่อาจใจเต้นกับเขาได้เลย แม้แต่ตอนที่เขาหอมแก้มเธอ เธอก็รู้สึกเฉย ๆ เหมือนพ่อหอมมากกว่า

“คุณหนูลี่” เสียงของแม่บ้านดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ

“อืม”

“ชุดที่จะใส่วันไปรับตำแหน่ง คุณท่านส่งมาให้คุณหนูเลือกแล้วค่ะ” เธอรายงาน

“เฮ้อ!!....ได้สิเดี๋ยวลงไป” ลี่ลู่เสียนได้แต่ถอนหายใจ เธอเติบโตมากับห้างลี่หงส์...ลี่ลู่เสียนทั้งรักและหลงใหลสถานที่แห่งนี้มาก เธอตั้งใจเล่าเรียนเพื่อจะได้ดูแลกิจการนี้สืบทอดต่อจากพ่อ แต่ไม่นึกเลยว่าวันที่เธอกำลังจะขึ้นรับตำแหน่งเป็นผู้บริหารเต็มตัว เธอรู้สึกกดดันอย่างบอกไม่ถูก

“คุณหนูลี่ เป็นอะไรรึเปล่าคะ?” เสียงของสาวใช้ยังไถ่ถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่เป็นอะไร ลงไปบอกให้ทางนั้นรอก่อนเดี๋ยวฉันตามจะลงไป” ลี่ลู่เสียนอยากอยู่คนเดียว เธอไม่มีอารมณ์ยินดีอะไรทั้งสิ้นเพราะถึงจะพอมีเวลาอีกเกือบปี แต่หนนี้เธอคงไม่สามาถบ่ายเบี่ยงการแต่งงานครั้งนี้ได้จริง ๆ เมื่อคิดได้แบบนั้นลี่ลู่เสียนจำต้องทำใจกับการรับตำแหน่งด้วยความยินดี เพราะหากเธอไม่สืบทอดกิจการต่อ พ่อของเธอก็ต้องฝืนร่างกายเพื่อทำงานต่อไปทั้งที่อายุของท่านเกือบเข้า 70 ปีแล้ว

“คุณลี่ ชอบตัวไหนบอกได้เลยนะคะ” พนักงานแบรนด์หรูที่ถูกบริษัทส่งมาเพื่อบริการลี่ลู่สียนถึงบ้านทำหน้าที่อย่างรู้งาน บนราวนั้นมีชุดมากมายให้เธอได้เลือก ลี่ลู่เสียนใช้มือเรียวยาวค่อย ๆ หยิบดูแต่ละตัวอย่างสนใจ เวลาที่เธอกำลังทุกข์ใจการช้อปปิ้งเหมือนเป็นของขวัญที่ช่วยเยียวยาทุกสิ่งให้เธอได้ผ่อนคลายมากทีเดียว

“ตัวนี้ ตัวนี้แล้วก็ตัวนี้ด้วย” ลี่ลู่เสียนจัดการเลือก 3 ชุดเอาไว้ประดับตู้เล่น ก่อนจะคว้าเดรสสีเขียวมรกตขึ้นมาทาบกับตัว สีเขียวแบบนี้ขัดผิวของเธอให้ขาวกระจ่างอย่างไม่น่าให้อภัย แม้จะพึงใจกับความงดงามของตัวเองมากแค่ไหน ก็ไม่อาจเติมเต็มหัวใจที่กำลังจะถูกจองจำในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้

“ชุดนี้เหมาะกับคุณลี่มากเลยค่ะ ใส่แล้วขับผิวสวย ๆ ของคุณหนูได้ดีจริง ๆ” พนักงานเอ่ยชม

“อืม เอาชุดนี้ล่ะ” ลี่ลู่เสียนยื่นชุดให้แม่บ้านเอาขึ้นไปแขวนในห้องแต่งตัวของเธอ