ผ่านไปหลายวันแล้ว แต่ก็ยังไร้วี่แววการติดต่อกลับมา ของหยางเฟยหลง… ลี่หมิงหงส์ร้อนอกร้อนใจจนนอนไม่หลับ มาหลายคืน เธอได้แต่เดินวนไปมาในห้องด้วยความว้าวุ่นใจ หญิงสาวใน ยุคสมัยนี้จะทำอะไรทีก็กระมิดกระเมี้ยน แต่ถ้ามัวแต่ทำตามประเพณี ชายหนุ่มรูปงามอย่างเฟยหลง จะหลุดมือไปอย่างน่าเสียดาย
“ไม่ได้การล่ะ ด้านได้ อายก็อดดิ”
หมิงหงส์นั่งนิ่งลงที่โต๊ะเครื่องแป้งพลางประทินผิวด้วย เครื่องบำรุงอย่างดี
“คุณหนู ตื่นมาทำอะไรแต่เช้าคะ”
หนิงเหอที่เพิ่งเดินเข้ามาถามคุณหนูลี่ด้วยความสงสัย
“หนิงเหอเอาชุดสีฟ้าอ่อนมาให้ฉันที”
เธอสั่ง
“ได้ค่ะ”
หนิงเหอไม่ถามไถ่ให้เสียเวลา เพราะต้องการเอาใจ นายหญิงให้มากที่สุด หลังจากสั่งสาวใช้ให้ไปเอาชุดมาให้ หมิงหงส์ก็ลงมือแต่งหน้าแต่งตาจนสวยแบบสับสะบัดเริดมาก
“คุณหนูวันนี้แต่งตัวสวยมีแผนจะทำอะไรรึเปล่าคะ?”
“มีแน่นอน เธอช่วยไปเรียกคนงานเมื่อสี่วันก่อนนี้มารอ ที่ เรือนเล็กห
