ที่โรงงานถ่านนั้นมีคนมากมายมารอสมัครงาน แต่ด้วย ความช่วยเหลือจากซูมี่ทำให้หยางเฟยหลงได้งานนี้อย่างง่ายดายจนเขาเองก็ยังงงว่าทำไมถึงได้เร็วนัก ในเมื่อมีคนเป็นพันมา สมัครงาน ทั้งๆ ที่ตัวเขาเองไม่มีประสบการณ์อะไรเกี่ยวกับถ่าน เลยด้วยซ้ำ
“พี่เฟยหลงเป็นอย่างไรบ้างได้งานแล้ว ต่อไปพี่ก็ไม่ต้อง ลำบากอีก”
ซูมี่รีบมารับความดีความชอบ ในเมื่อเธอช่วยเขามีหรือ เฟยหลงจะไม่รู้สึกขอบใจ
“ขอบใจมากซูมี่ ตอนนี้พี่ก็มีงาน มีเงินเลี้ยงดูแม่แล้ว”
หยางเฟยหลงยิ้ม
“งานนี้อาจจะเหนื่อยหน่อย แต่พี่ทำไปก่อนอีกไม่นาน ถ้ามีตำแหน่งดีกว่านี้ฉันจะหาทางให้พี่ย้ายแผนก”
ซูมี่กระซิบบอกข้างหู
“หมายความว่ายังไง? ที่พี่ได้งานนี้ เพราะเธอใช้เส้นสาย หรอกหรือซูมี่?”
หยางเฟยหลงขมวดคิ้วเล็กๆ รู้สึกขัดใจหน่อยๆ
“ใช่สิพี่เฟยหลง หากไม่รู้จักคนในนั้นเป็นเรื่องยากมากที่ คนนอกจะได้เข้าไปทำ ที่นี่ลูกหลานของคนงานจะมีสิทธิได้รับ เลือกมากก
