หมอร้ายห้ามใจรัก

แม่อยากได้มาเป็นลูกเขย(หมอประหลาด)

เวลาบ่ายโมง

คนป่วยไม่ได้ออกไปไหนอยู่บ้านคนเดียวเหงาๆ ทั้งวัน ทีวีจอยักษ์เปิดจนเครื่องจะระเบิดแม่กับพ่อก็ยังไม่กลับมา วันนี้มีงานคู่ก็เลยออกงานคู่กันตั้งแต่เช้า เธอเริ่มชินละเพราะพ่อทำงานระบบราชการมาตั้งแต่เธอยังเด็ก เห็นพ่อกับแม่ออกงานคู่กันบ่อยๆ

แม่เกดกลับมาในเวลาห้าโมงเย็นหิ้วของพะรุงพะรังไม่รู้ซื้ออะไรมาหลายอย่างส่วน สส.เต้ มีงานต่อจึงแยกย้ายกันกลับ

น้ำขิงอยากจะคุยกับแม่เรื่องกับข้าวแต่แม่ก็ยุ่งมาก หลังจากกลับมาก็บ่นปวดหลังจากนั้นก็ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ชีวิตเมีย สส.ก็ไม่ได้น่าอิจฉาหรอก เธอเห็นแม่บ่นปวดหัวตั้งแต่ที่พ่อได้เป็นผู้แทนราษฎร ชีวิตที่เคยมีครอบครัวเป็นที่หนึ่งก็กลายเป็นที่สองพ่อแทบไม่อยู่ติดบ้านแม่ก็บ่นทุกวัน..

หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแม่เกดก็เดินลงมาจากชั้นบน..

"ขิงลูก..แม่วานช่วยอะไรหน่อย"

"ค่ะแม่ ขิงก็มีอะไรจะถามแม่เหมือนกัน"

"มีอะไรลูก" นั่งลงข้างๆ ลูกสาว

"ที่แม่ทำกับแกงมัสมั่นทุกวัน แม่ทำไปฝากใครเหรอคะ"

"ก็นึกว่าเรื่องอะไร แกงมัสมั่นแม่ใช้เวลาฝึกทำตั้งหลายเดือน เป็นเมนูโปรดคุณหมอภามเขาน่ะ แม่ฝึกทำจนอร่อยแล้วเอาไปฝากคุณหมอที่โรงพยาบาล" ยิ้มมีความสุข คนแก่อะเนอะได้ทำอะไรแบบนี้ก็มีความสุข

"แม่!! แม่กำลังนอกใจพ่ออยู่รู้ไหม ขิงจะฟ้องพ่อ" ยิ่งแม่ยิ้มมีความสุขเธอยิ่งไม่ชอบใจ แม่หลงเสน่ห์นายหมอหน้านิ่งคนนั้นแล้วสินะ

"นอกใจอะไรพูดไปเรื่อยนะยัยขิง แม่เอ็นดูหมอภามเป็นลูกเป็นหลานเดี๋ยวเถอะเรา" อยากจะตีลูกสักที แม่แก่ปูนนี้จะมานอกใจอะไร

"ก็สิ่งที่แม่ทำเขาเรียกนอกใจ ยังไงขิงก็จะฟ้องพ่อ ทีกับข้าวที่พ่อชอบแม่บอกว่าทำยากขี้เกียจทำ" สองมาตรฐานชัดๆ

"พ่อเราเขารู้แล้ว แม่ทำเพื่อตอบแทนที่หมอภามทำให้แม่หายปวดหลังได้ต่างหาก"

"แต่เมื่อกี้ขิงได้ยินแม่บ่นว่าปวดหลังอยู่นะ"

"ก็วันนี้แม่ไปออกงานกับพ่อ นั่งตั้งแต่เช้ายันเย็นก็ปวดหลังเป็นธรรมดาว่าแต่เราเถอะ อาการดีขึ้นไหมเดินได้สบายหรือยัง"

"ยังเจ็บอยู่เลยแม่ หมออะไรก็ไม่รู้ไม่เห็นจะรักษาดีเลย คนที่บอกหายๆ คงหลงในความหล่อเขานั่นแหละไม่ได้รักษาดีอะไรหรอก" ความจริงดีขึ้นแล้วแต่ไม่ยอมรับหรอก ไม่ชอบ เรื่องอะไรจะยอมรับ

"นี่เราว่าแม่หรือเปล่า ตัวเองไม่หายก็พาลไง ลูกสาวแม่เป็นคนพาลไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน"นอกจากจะดื้อรั้นก็พาลไปเรื่อย

"แม่เข้าข้างเขาอะ ขิงอยากไปรักษากับหมอคนอื่น ไม่เอาหมอคนนี้ได้ไหมคะ"

"ไม่ได้ต้องไปรักษากับหมอภามต่อให้จบ ไม่งั้นแม่ไม่ยอม" เหนื่อยแท้ลูกเรา

"แม่อะ.."หน้างอ "ว่าแต่เรื่องที่แม่จะให้ขิงช่วยคือเรื่องอะไรเหรอคะ"

"แม่ว่าจะฝากของไปให้หมอภามที่บ้าน เป็นวันที่ลูกไปรีสอร์ตก็ได้แม่ไม่รีบ บ้านหมอภามอยู่ทางเดียวกันกับรีสอร์ตของเรานั่นแหละ เลี้ยวซ้ายก่อนจะถึงทางเข้ารีสอร์ต" แม่เกดก็เพิ่งรู้เพราะก่อนนั้นคุณหมอพักอยู่บ้านพักในโรงพยาบาล บ้านหลังนี้เพิ่งสร้างเสร็จคุณหมอหนุ่มเพิ่งจะย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน

"ไม่เอาอะ ทำไมแม่ไม่เอาไปให้เขาที่โรงพยาบาลเองละ ปกติก็ฝากกับข้าวไปไม่ใช่เหรอ" เป็นแผนป่ะเนี่ยอยู่ๆ แม่จะมาฝากเธอได้ไง แปลกๆ นะ

"ใครเขาจะแบกไปที่โรงพยาบาลกันล่ะ ฝากไปกับลูกน่ะดีแล้ว ถ้าจะไปรีสอร์ตก็บอกแม่ด้วยนะ จะได้ฝากของไปด้วย" ของชิ้นนี้ต้องเอาขึ้นหลังรถกระบะลูกสาว

"แม่จะฝากอะไรกันแน่ ขิงเริ่มกลัวแล้วนะ แม่ไม่ห่วงลูกสาวบ้างเหรออยู่ๆ จะให้ไปบ้านผู้ชาย"

"แม่เป็นห่วงหมอภามมากกว่า เรามือหนักเท้าหนักไหนจะอาวุธครบมือ ของที่แม่จะฝากไปคือต้นไม้กับโมบายตกแต่งบ้าน คิดว่าหมอภามน่าจะชอบ" เห็นบอกว่าชอบปลูกต้นไม้แต่งบ้าน แม่ก็เลยซื้อต้นไม้มาฝาก แต่ฝากลูกสาวเอาไปให้จะได้สานสัมพันธ์มิตรไมตรีกันเอาไว้แต่ไม่รู้จะสานสัมพันธ์หรือได้ตีกัน ดูท่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า

"หึ..ไม่เอาอะ ยังไงขิงก็ไม่ให้ฝากหรอก แม่ก็ฝากคนงานเอาไปให้เขาสิคะ ไม่เห็นต้องเป็นขิง" ขอพบเจอกับเขาแค่ที่โรงพยาบาลครั้งสุดท้ายก็พอ อย่าได้พบเจอกันอีกเลย สาธุ

"จะไปฝากคนอื่นทำไม ยังไงก็ทางผ่าน แม่ฝากเราไปนั่นแหละ ห้ามปฏิเสธ" มองลูกสาวแล้วทำหน้าจริงจัง

"โธ่แม่อะ ขิงยังเจ็บก้นอยู่ อีกหลายวันกว่าจะได้ไปรีสอร์ต ต้นไม้แม่ตายพอดี"

"ตายแม่ก็รอได้ "

คนเป็นลูกหน้างิกงอที่แม่ไม่เข้าใจ ทำไมต้องบังคับกันด้วย คอยดูนะเธอจะเอาของใส่กล่องไปวางทิ้งไว้หน้าบ้านให้เขาคิดว่าเป็นระเบิด..

สามวันต่อมาเป็นวันที่น้ำขิงต้องไปหาหมอตามนัด ใบหน้าสวยบูดบึ้งตั้งแต่ตื่นสาเหตุเพราะไม่อยากไปหาหมอ พ่อกับแม่ก็ไม่เข้าใจ...

"หน้างิกงอเป็นตูด คนอื่นเขายิ้มดีใจจะได้เจอหน้าหมอหล่อ ส่วนลูกสาวแม่นั้นกลับตาลปัตร" เหนื่อยแท้ลูกสาวเรา คิดภาพตอนที่ลูกสาวมีลูกมีสามีไม่ออกเลยจริงๆ

"ก็ขิงไม่ชอบหน้าเขา แม่ไม่รู้หรอกว่าเขาพูดกับขิงว่ายังไงบ้าง เขาทำหน้าเหมือนรำคาญขิงตลอดเวลา หมออะไรก็ไม่รู้ประหลาดสุดๆ" แค่คิดถึงหน้าเขาก็ไม่อยากไปโรงพยาบาล..

"มาว่าหมอภามของแม่เป็นหมอประหลาด เดี๋ยวเถอะลูกคนนี้" แรกๆ แม่เกดก็ว่าประหลาดแต่หลังๆ ได้รู้จักก็รักเลย..อยากได้มาเป็นลูกเขยแต่ดูท่าแล้วน่าจะได้เป็นไปได้ยาก

"แตะต้องไม่ได้เลยนะคะ เขาทำของใส่แม่หรือเปล่าทำไมแม่หลงเขาได้ขนาดนี้" ขนาดลูกสาวแท้ๆ แม่ยังไม่เข้าข้าง นับว่าไม่ธรรมดา

"ไปขึ้นรถได้แล้วไป" ตัดบทให้ลูกสาวขึ้นรถ พูดเยอะเดี๋ยวจะพาลทะเลาะงอนแม่ตุ๊บป่อง

ณ.โรงพยาบาลประจำจังหวัด

หน้าห้องตรวจ.. (แผนกศัลยกรรมกระดูกและข้อ)

"คุณลภัสรดา เชิญด้านในห้องตรวจค่ะ" พยาบาลสาวขานเรียกชื่อคนไข้

หญิงสาวก็ค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องวันนี้แม่ของเธอเข้าไปฟังด้วยจึงอุ่นใจขึ้นบ้างเล็กน้อย...

ภายในห้องตรวจ

"หมอภามสวัสดีค่ะ แม่ทำขนมมาฝาก" แม่เกดพูดขึ้นเป็นคนแรก วางถุงขนมลงยิ้มเบิกบานให้คุณหมอหนุ่มหล่อ วันนี้ใส่แมสปิดบังใบหน้าแต่ก็ยังหล่อเหมือนเดิม

"สวัสดีครับ แม่เกดไม่ต้องทำมาฝากผมหรอกครับ ผมเกรงใจ"

บรรยากาศภายในห้องผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อมีแม่เกดอยู่ด้วย น้ำขิงนั่งลงข้างๆ แม่ในตอนนี้เธอเริ่มจะสงสัยว่าใครป่วย แม่หรือเธอกันแน่

คุณหมอหนุ่มพูดถึงอาการบาดเจ็บของหญิงสาวให้แม่เกดฟังเขาแทบจะไม่หันมองเธอเลยด้วยซ้ำหรือเรียกง่ายๆ ก็คืออากาศนั่นแหละ เธอเป็นเหมือนธาตุอากาศส่วนเกินอะไรประมาณนั้น

"ลูกสาวแม่อายุแค่ยี่สิบห้ากระดูกใกล้จะพรุนแล้วอย่างนั้นเหรอคะ ว้าแย่จัง แล้วต้องรักษายังไงบ้างคะ" ตามที่หมอภามพูดคือลูกสาวเกิดภาวะขาดวิตามินแร่ธาตุที่จำเป็น ก็คงจะจริงตามนั้นเพราะลูกสาวดื้อรั้นกินยากมาตั้งแต่เด็ก ผักกับนมก็ไม่ค่อยกินแล้วพวกน้ำหวานน้ำแป๊บซี่นี่กินเป็นประจำเพิ่งจะมาหยุดกินพักหลังนี้เอง โอ้ยแม่เหนื่อย

"เบื้องต้นผมจะให้ยาแคลเซียมกับวิตามินดีไปทาน หมั่นเดินออกกำลังกายเพิ่มความหนาแน่นให้กระดูกและระมัดระวังเรื่องการหกล้มและที่สำคัญต้องควบคุมอาหาร กินของที่มีประโยชน์เพื่อลดไขมันส่วนเกินครับ" ในขณะที่พูดคุณหมอหนุ่มก็มองไปที่แม่เกดตลอดคล้ายกับว่าเขาไม่อยากจะคุยกับคนป่วยโดยตรง

น้ำขิงเริ่มหายใจฟึดฟัดที่เขากับแม่มองเห็นเธอเป็นอากาศและยังบอกให้เธอลดไขมันส่วนเกิน..เธอแค่อวบนิดๆ เองนะ

"นี่สรุปแล้วแม่ป่วยหรือเป็นขิงกันแน่ที่ป่วยอยู่ ถ้าจะคุยกันแค่สองคนขิงว่าขิงไม่ต้องมาก็ได้นะคะ" วันนี้เขาใส่แมสเธอจึงเดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่แต่ถึงยังไงเธอก็ไม่ชอบหน้าเขาอยู่ดี

"ยัยขิงอย่าเสียมารยาท จะแม่คุยหรือลูกคุยก็เหมือนกันนั่นแหละ คุยต่อเลยค่ะหมอภาม" ให้ลูกสาวคุยจะไปรู้เรื่องอะไรแม่คุยน่ะดีแล้ว

"ก็แม่ทำเหมือนขิงเป็นอากาศอะ" เหลือบตามองดูหมอประหลาดเขาก็ไหวไหล่คล้ายกับรำคาญเธอเอามากๆ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน เธอโกรธนะ..

"เป็นอากาศอะไรก็นั่งอยู่ด้วยกัน แม่ละเหนื่อยแทนหมอภาม" ดูทำหน้าเข้าสิ...

แม่เกดใช้เวลาคุยกับหมอต่ออีกไม่นานก็เดินออกมาพร้อมกับลูกสาว ใบหน้าสวยยังงุ้มงองอนแม่ แม่เกดเดินเข้าไปรับยา นัดวันนี้เป็นนัดสุดท้ายหมอภามคงเหนื่อยจึงไม่นัดต่อ...