หมอร้ายห้ามใจรัก

จุดเริ่มต้น(ตื่นมาหลังจากone night stand)

แนะนำเรื่อง

เป็นเรื่องราวว้าวุ่นของคุณหมอหล่อที่มาประจำอยู่ต่างจังหวัดสองปี ตั้งแต่ที่ย้ายมาก็ทำให้โรงพยาบาลประจำจังหวัดแทบแตก ไข้ไม่ไข้ไม่รู้ ตัวร้อนไว้ก่อน แค่เจ็บคอก็ยังรีบมาหาหมอแค่ได้เจอหน้าหมอคนหล่อก็หายป่วยเป็นปริดทิ้ง...แค่อยากจะเห็นหน้าหมอ

ผู้คนพูดกันปากต่อปากว่าหมอหล่อมากหล่อยังกับเทพบุตรลงมาจุติแต่ติดตรงที่ปากไม่ค่อยดีแต่ความหล่อก็ยังนำโด่ง...ย้ายมาไม่นานคนก็รู้กันทั้งจังหวัดดดด กระจายข่าวเร็วยิ่งกว่าโทรโข่ง!!!

หมอภามหล่อมากก..แต่ๆ??

จุดเริ่มต้นของเรื่อง...

คฤหาสน์บ้านเจ้าของโรงสีประจำจังหวัดทางภาคอีสาน...

งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราหลังจากที่ดื่มเลี้ยงฉลองงานวันเกิดลูกชายเจ้าของโรงสีสนุกสนานกันมาทั้งคืน บางคนเมากลับไม่ไหวก็แยกย้ายกันไปหาที่หลับนอนตามสภาพ ที่โซฟาบ้างกลับบ้านบ้างหรือไม่ก็ห้องรับแขก ใครตื่นก่อนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนเจ้าของวันเกิดก็ยังเมาค้างหลับคอพับอยู่บนโซฟาข้างกายมีกลุ่มเพื่อนที่เมาหลับหมดสภาพไม่ต่างกัน..

ภายในห้องรับแขกฝั่งซ้าย

เป็นห้องที่ลูกสาวส.ส.เต้ อภิสิทธิ์เข้ามานอนค้างเป็นประจำ เธอมีชื่อว่าน้ำขิงเป็น ลูกสาวคนสวยจอมก๋ากั่นที่พ่อสุดห่วงหวง เธอมีเพื่อนสนิทที่ชื่อว่าน้ำหวานเป็นน้องสาวเจ้าของวันเกิดซึ่งตอนนี้ทั้งคู่ต่างก็เมาหลับอยู่กันคนละมุมบ้าน คนหนึ่งหลับอยู่โซฟาข้างๆ พี่ชาย ส่วนน้ำขิงแขกประจำบ้านเข้าไปหลับมุมเดิมคือในห้องรับแขกฝั่งซ้าย

ในเวลาช่วงเช้าเป็นช่วงเวลาที่หญิงสาวตื่นนอนเป็นประจำเธอจึงรู้สึกตัวก่อนใคร แม้เมื่อคืนจะเมาหนักมากเพราะนานๆ ครั้งจะได้จัดหนักจัดเต็ม ปาร์ตี้เลี้ยงวันเกิดเฮียขุนทั้งทีทุกคนก็สนุกกันเต็มที่ เฮียขุนเป็นพี่ชายเพื่อนสนิทที่น้ำขิงก็สนิทนับถือให้เป็นพี่ชายแสนดีคอยดูแลน้องสาวไม่แท้คนนี้อย่างดีมาตลอด...

"อื้อ..ปวดตัวจัง" ริมฝีปากบางชมพูบ่นพึมพำในขณะที่ดวงตาเรียวยังคงปิดสนิท คนตัวเล็กขยับแขนยกขึ้นบิดขี้เกียจไปมาแต่ก็รู้สึกหนักอึ้งตามร่างกาย สงสัยเมื่อคืนจะดื่มหนักไปหน่อย

ดวงตารีเล็กค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นแสงสลัวจากทางหน้าต่างทำให้มองเห็นภายในห้อง น้ำขิงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองเพดานห้องรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องนอนของตัวเองและเธอก็นอนอยู่ในห้องรับแขกที่เข้ามานอนประจำทุกครั้งที่มานอนบ้านเพื่อนสนิท

ใบหน้าสวยละมุนมีลักยิ้มข้างแก้มทั้งสองข้างค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นแต่ก็ลุกไม่ไหวจนต้องจับเข้าใต้ผ้าห่มนวมสีขาวถึงรับรู้ได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างทาบทับอยู่บนตัวเธอ

"อะ!!อะไร" ใจสาวเต้นระรัวเมื่อคิดไปต่างๆ นานา ดวงตากลมใสเบิกกว้างเมื่อหันมองรอบข้างเห็นว่ามีใครบางคนนอนเปลือยเปล่าอยู่ภายใต้ผ้าห่มนวมผืนเดียวกับเธอ

"ฉิบหายแล้วไง!!!" ริมฝีปากบางเผลอหลุดคำอุทานหยาบคายโดยไม่ตั้งใจ

"คะใครอะ!!" ชายหนุ่มผิวขาวหุ่นล่ำนอนคว่ำซุกหน้าลงกับหมอน ทำให้เธอคาดเดาได้ยากว่าเป็นใคร แต่ก็คลับคล้ายคลับคลา??

อย่าบอกนะว่าเป็น!!!

ใจสาวเต้นแรงมากยิ่งขึ้นเมื่อมองแผ่นหลังกว้างกล้ามแขนล่ำๆ ของผู้ชายที่เป็นดั่งเทพบุตรของผู้หญิงทุกคนแต่ยกเว้นเธอ

"มะไม่จริง!!"

น้ำขิงนิ่งงันไปชั่วขณะแววตาตื่นตระหนกตกใจ ในหัวว่างเปล่าขาวโพลนไม่ได้จะร้องไห้เสียใจกับสิ่งที่เสียไปแต่มันเป็นความรู้สึกอยากจะหนีไปให้ไกลหายตัวไปจากตรงนี้ได้เลยยิ่งดี แม้ว่าเขาจะซุกใบหน้าหล่อๆ ในแบบฉบับลูกรักพระเจ้าลงกับหมอนแต่เธอก็มั่นใจว่าใช่เขา..

น้ำขิงไม่ชอบคนหล่อแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอจดจำเขาได้เพราะความหล่อลูกรักพระเจ้าล้วนๆ ผมสั้นสีดำเงาวับตัดกับแผ่นหลังกว้างขาวผ่องออร่ายังกับหลอดนีออน นี่คนหรือแสงส่องทางขึ้นสวรรค์เธอก็ไม่แน่ใจ เธอไม่ได้ดีใจที่ได้นอนกับหมอหล่อหน้าเดียวที่สาวๆ คลั่งไคล้กันทั้งจังหวัดแต่กำลังเครียดจนเส้นเลือดบนหัวเต้นตุบๆ

'ซวยแล้วไงอีขิงเอ้ยย ทำไมถึงได้ซวยขนาดนี้นะ เธอแค่ฝันไปแน่ๆ หรือว่าจะยังเมาค้างอยู่' มือเล็กยกขึ้นหยิกแขนตัวเองสุดแรง

"อะ!!เจ็บ" พูดกระซิบเสียงเบา เธอไม่ได้ฝัน เมื่อคืนเธอนอนกับตาหมอหล่อหน้านิ่งขวัญใจสาวๆ คนนี้จริงๆ ถ้าทุกคนรู้เธออาจจะถูกตามไปฉีกร่างถึงบ้านแน่ๆ

เธอต้องรีบออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด หลีกได้หลีกหนีได้หนี อย่าให้ใครรู้ว่าเราได้กัน โชคดีแค่ไหนที่เขานอนหลับสนิทราวกับไม่หายใจคงเมาค้างนั่นแหละ คออ่อนก็งี้ส่วนเธอนั้นซ้อมคอบ่อยจึงไม่เป็นค่อยเป็นปัญหา...เธอเคยได้ฉายาว่า ขิงคอแข็ง

ร่างสมส่วนค่อยๆ จับขาของเขาที่ทับอยู่ออก แทบจะกลั้นหายใจตายกลัวว่าเขาจะตื่นมาเจอพอดี

อย่านะ..อย่าได้ตื่นมาเชียวนะ!!

ค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่งจับผ้าห่มปิดห่อหุ้มตัวเองเอาไว้จะลุกพรวดพราดก็กลัวเขาตื่นได้แต่มองหาเสื้อผ้าที่ทิ้งระเกะระกะอยู่ปลายเตียงและขอบเตียง แค่มองเห็นชุดชั้นในลายคิตตี้แอ๊บแบ๊วของตัวเองหล่นอยู่ก็หน้าแดงซ่านร้อนวูบวาบ รีบหยิบขึ้นมาสวมใส่อย่างเร่งรีบเจอชิ้นไหนก่อนก็ใส่ชิ้นนั้น ตอนนี้ด้านบนครบแล้วเหลือแต่กางเกงในที่ยังหาไม่เจอ

"ไปอยู่ไหนนะ" ใจเริ่มกระวนกระวายกลัวว่าเขาจะตื่นซะก่อน หันมองซ้ายขวาขยับเปิดดูในผ้าห่มก็ไปเห็นอะไรแว๊บๆ นั่นคือตูดขาวๆ ของคนที่นอนหลับอยู่รู้สึกขนลุกแปลกๆ แต่คนอย่างน้ำขิงไม่หวั่นไหวหรอก ก็บอกว่าไม่ชอบคนหล่อแค่ฟันแล้วทิ้งผู้หญิงก็ทำได้แต่เธอไม่คิดจะให้เงินเขาหรอกนะเพราะเมื่อคืนจำอะไรไม่ได้ คงไม่แซ่บถึงขนาดที่ต้องจ่ายและที่สำคัญเธอคิดว่าเขารวย แค่จบแบบแยกย้ายกันไป ดีที่สุดแล้ว

'อย่าได้พบเจอกันอีกเลยนะ สาธุ' ยกมือขึ้นพนมไหว้หากางเกงในลายคิตตี้ต่อ มองซ้ายมองขวาก็พบว่าของที่เธอตามหาแนบอยู่ข้างแก้มซ้ายที่เขาซุกหน้าลงกับหมอน

ตายห่าแล้วไง แล้วไปอยู่อะไรตรงนั้น!! ทุกอย่างแสดงให้เห็นว่าเขานอนดมกางเกงในของเธอทั้งคืน นี่มันกกน.นะไม่ใช่หลอดยาดม แทบอยากจะกรีดร้องดังๆ แต่ก็ต้องกลั้นเสียงเอาไว้ ว่าแต่เธอจะเอาสิ่งนั้นออกมาจากหน้าเขาได้ยังไง

น้ำขิงพยายามตั้งสติหายใจเข้าลึกๆ ใจเต้นตึกๆ เมื่อต้องดึงกางเกงในตัวจิ๋วออกจากหน้าหล่อๆ ของเขา เห็นด้านข้างเพียงเสี้ยวก็รู้ได้ว่านี่หล่อ หล่อแบบหล่อจริงๆ

กืด..กืดๆๆ ค่อยๆ ดึง แต่ก็มีเสียงผ้าเสียดสีไปกับหมอน ทำเธอลุ้นแทบหยุดหายใจ...

กืดๆ...