ชานชวินทร์มาหาเธอถึงคอนโดแล้วพาออกไปนั่งรถเล่นด้วยกัน เสียงเพลงดังคลอระหว่างทางที่รถขับเคลื่อนไปบนท้องถนนในยามค่ำคืน บรรยากาศชวนให้เคลิบเคลิ้มอย่างไม่รู้เบื่อ เมื่อมีคนข้างกายคอยกุมมือเธอไว้ไม่ห่าง
“จับมือจ้าวไว้แบบนี้ขับรถถนัดเหรอ”
“ถนัดสิครับ”
พูดจบเขาก็จูบซับลงบนหลังมือขาวทีนึง ทำเอาใจดวงน้อยเต้นล่ำไม่เป็นส่ำ ใบหน้าเห่อแดงขึ้นมาฉับพลันอย่างเลี่ยงไม่ได้
ภาพของเธอที่มีต่อเขาคือชายหนุ่มรักการอ่าน นั่งติวให้อย่างขะมักเขม้นไม่มีบ่น ในสายตาของจันจ้าวชานชวินทร์ทั้งใจดีแล้วก็อบอุ่น คอยดูแลเอาใจใส่อย่างที่เธอไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน
ถ้าหากไม่นับรวมพี่ชายอย่างอาทิตย์ก็มีแค่ชานชวินทร์
โลกทั้งใบของเธอกลายเป็นสีชมพูก็เพราะเขา..
“อยากกินไอติมมั้ย”
“ไอติมเหรอคะ”
จันจ้าวเอียงคอด้วยสีหน้าสงสัย แต่อีกฝ่ายกลับยกยิ้มร้ายกาจ
“พี่หมายถึงไอติมอุ่น”
“ไอติมอะไรนะคะ อุ่นเหรอ มีด้วยเหรอคะพี่ชาน”
น้ำเส
