ช่วงที่แพรววนิตกำลังขนของเข้าไปเก็บยังบ้านพัก ตอนนี้เธอได้ถูกทิ้งไว้คนเดียวส่วนอีกสองคนหายเงียบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เมื่อทั้งสองรู้ว่าได้ห้องพักก็พากันวิ่งไปยังทะเลโดยมีคนที่ไม่รู้ว่าสนองความต้องการของตัวเองตอนเด็กรึเปล่า ทำเหมือนคนไม่เคยเล่นน้ำทะเลจริงๆ
แพรววนิตขนเสื้อผ้าของทุกคนไปเก็บไว้ที่ห้องของแต่ละคน เสร็จแล้วเธอจึงเดินออกมาดูเด็กเล็กกับเด็กโข่งที่ลงไปเล่นน้ำกับลูกของเธอเสียงหัวเราะของทั้งสองที่มันดังมาแต่ไกล เมื่อเธอเดินเข้าไปตรงเสียงที่ดังออกมาเธอเห็นลูกสาวของเธอที่นั่งขี่คอของเขาและดูท่าทางจะสนุกมาก
แพรววนิตถึงกับนิ่งและจ้องมองลูกสาวของเธอ แม้เวลาที่อยู่กับเธอน้องพลอยก็ไม่ได้หัวเราะมีความสุขแบบนี้ตั้งแต่น้องเติบโตขึ้นมาเธอพยายามให้ทุกอย่างแก่ลูกแต่วันนี้เธอได้เห็นและรับรู้ได้ว่าน้องพลอยต้องการพ่อแน่ๆ เธอรับรู้ได้แต่แปลกคือน้องพลอยเป็นเด็กร่าเริงก็จริงแต่จะไม่สนิทหรือไว้ใจใครมา
