“อย่ามาทำบ้าๆ กับฉันนะ! ฉันไม่อยากได้!” ต่อให้โง่เง่าเต่าตุ่นขนาดไหน ใครบ้างไม่รู้ คำพูดนั้นหมายถึงอะไร เหตุการณ์น่าละอายถูกรื้อฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งที่อยากลืม พยายามจะลืมแทบตาย มันกลับยิ่งฝังติดหัวใจ
“ว่าไงนะ นี่กินเหล้ามาด้วยใช่มั้ย” คนโกรธตวาด หากวัดปริมาตรอารมณ์ของโรมรันในเวลานี้ ปรอทคงแตกละเอียด เพราะการใกล้ชิดทำให้ได้กลิ่นเหล้าอ่อนๆ กลิ่นนั้นเหมือนเชื้อไฟชั้นดี
พุดแก้วดิ้นสุดฤทธิ์ เกิดความหวั่นหวาดต่อการคุกคามแบบไม่คาดคิดจากผู้ปกครองหนุ่ม แดดที่ไร่ร้อน หรือเขาเผลอไปติดโรคแทรกซ้อนมาจากฟาร์มวัวควาย ถึงออกอาการตกมันใส่เธอแบบนี้
“ฉันบอกว่าไม่อยากได้ ไม่ต้องการอะไรจากคุณเข้มทั้งนั้น ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย”
โรมรันตาลุก กระตุกมือที่จับรวบข้อมือเล็ก ขยับตัวรวดเร็ว ร่างแกร่งกำยำนั่งบนเตียงโดยมีร่างบอบบางคว่ำตัวพาดบนตัก
เพียะ!
ฝ่ามือหนากระแทกกระทบบั้นท้ายงอนตึงแรงๆ พุดแก้วสะดุ้งตัวพุ่
