พุดแก้วเหนี่ยวสองมือกอดลำคอหนา เบี่ยงหน้าออกไปหายใจหอบแรง เมื่อท้องไส้ปั่นป่วนจนต้องหดเกร็งแล้วเกร็งอีกกับความเสียวซ่านแทบขาดใจ เสียงหวานๆ เปล่งครางผาดแผ่วแข่งเสียงน้ำตก
โรมรันสะท้าน แรงดูดรัดที่โอบกระชับลำนิ้วชวนให้คิดถึงเวลาที่เธอโอบอุ้มบีบรัดความแกร่งกร้าวของเขาไว้ เลือดลมหนุ่มแน่นของชายแกร่งวันฉกรรจ์ร้อนระอุ หน้าคมเลื่อนจูบไปทั่วแก้ม คาง ขบขย้ำกัดย้ำติ่งหูนิ่มเบาๆ ขณะเร่งเร้าปรนเปรอเธอ เขาจูบซอกคอขาวชื้นแรงๆ รุดเลื่อนต่ำ หยอกเย้าพุ่มทรวงสาวที่เด่นดันเสื้อเปียก ปากร้อนๆ ครอบจูบ ไรฟันคมกัดเกลี่ยเขี่ยหาปลายเม็ดบัวสวยทั้งที่มันยังซ่อนตัวอยู่ในกรวยผ้าบางๆ พอพบก็ขบคลึงจนมันชี้ชัน
“คุณเข้ม...อ๊ะ...”
บั้นท้ายสั่นส่ายระริกไหวโยกขยับรับลำนิ้วแกร่งแข็งที่สอดแทรกเข้าออกอย่างสิ้นอาย ท่อนบนแอ่นอกอวบงามเสนอให้ปากร้อนร้ายขบขย้ำ สองมือโอบกอดรอบเรือนร่างแกร่งกำยำ ขีดข่วนเล็บสั้นกับผิวเนื้อเหนือคอเสื
