ZENY’S POV
KUNG GAANO KAHIGPIT ANG MGA YAKAP NI LENARD SA KATAWAN NIYA SA PAGTULOG AY GANOON DIN KAHIGPIT NANG MAGISING SIYA. Naka-set ng alas-kuwatro ng umaga ang alarm niya para sa lakad nilang magkasintahan sa araw na iyon. Marahan niyang niyugyog ang balikat nito.
“Babe, gising na. Sabi mo four in the morning tayo aalis,” sabi niya ngunit wala pa rin itong tugon. Tinangka niyang bumangon pero wala pa rin siyang kawala sa mga bisig nitong matigas pa sa bato na nakapulupot sa kanya. Sa ikalawang pagkakataon ay muli siyang kumilos para magising ito subalit mas hinigpitan pa ng binata ang pagkakahawak sa kanya.
“Babe… Sleep pa tayo. I want to hug you longer,” pabulong na sabi nito.
Nanulay muli ang init sa kanyang ugat. Bahagya niyang ginalaw-galaw ang paa. Tila kinikiliti siya doon.
