เวลาประมาณตีสองของวันเป็นเวลาที่คนกำลังหลับใหลและหลับลึก เพราะแบบนั้นมันไม่แปลกเลยที่เสียงเปิดประตูห้องนอนที่ไม่ได้ดังมากจะไม่ได้ปลุกคนหลับให้ตื่นขึ้นมาได้
เวย์ไทม์หยิบกุญแจสำรองที่เขาเอาติดตัวมาด้วยไขประตูห้องนอนของมีนาเข้าไป คีย์การ์ดและกุญแจสำรองที่เขาได้รับจากแม่บ้านตอนที่ให้มาเก็บของในห้องของมีนาเอาไปให้เขานั่นเอง
ภายในห้องมืดสนิทพร้อมกับเงียบสงบดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังฝันหวานแค่ไหน คนที่ดื้อรั้นจนไม่ห่วงความปลอดภัยของตัวเองจนต่อต้านเขาทุกทางทั้งที่รู้ว่าตัวเองกำลังเผชิญหน้าอยู่กับสถานการณ์ยังไง คนที่ทำให้เขาหงุดหงิดแต่กลับแสดงความหงุดหงิดใส่เธอมากไม่ได้
ด้วยความคุ้นเคยจากสิ่งที่ไม่ได้เปลี่ยนไปทำให้เขาเดินไปยังหัวเตียงก่อนจะเปิดโคมไฟติดผนัง ส่องแสงอ่อน ๆ ให้มองเห็นภายในห้องได้ เห็นคนที่กำลังหลับและกำลังพลิกตัวหลังจากเขาเปิดไฟ
“พี่เวย์!” มีนาที่รู้สึกถึงความสว่างทำให้เธอฝ่าความง่วงขอ
