สิ้นสุดคำบอกเล่าของเวย์ไทม์ภายในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบหลายสิบวินาที มีเพียงสายตาสองคู่เท่านั้นที่กำลังจับจ้องกันอยู่พร้อมกับสื่อความรู้สึกนึกคิดของตัวเองในนั้น
“มีนไม่ได้อยากรู้เรื่องของพี่กับเธอหรือใครก็ตาม” สุดท้ายมีนาก็ดึงสติกลับมา บิดมือออกจากมือของเขาก่อนจะบอกให้เขาเข้าใจใหม่ว่าเธอไม่ได้อยากรู้อะไรเกี่ยววกับชีวิตเขาเลยสักนิด
พูดจบก็เดินออกจากห้องและลงไปข้างล่างทันที ลงไปยังบาร์เหล้าก่อนจะสั่งเครื่องดื่มร้อน ๆ มาดับความร้อนในจิตใจแทน
เธอมั่นใจว่าไม่ได้รักเขาแล้ว มั่นใจว่าไม่ได้มีความรู้สึกอะไรต่อเขาแล้วนอกจากความโกรธเคืองและชิงชัง แม้เธอจะจำสิ่งที่เขาทำกับเธอได้อย่างดีแต่ความจำที่มีก็ไม่ได้ส่งผลต่อการใช้ชีวิตของเธอในก่อนหน้านี้ เธอแค่เกลียดเขา ไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวและตัดขาดราวกับตายจากกันไปแล้ว
ก็ไม่ผิดที่ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมตั้งแต่เขาเข้ามาวนเวียนใจชีวิตเธออีกครั้ง ความเกลียดที่
