วันต่อมา….
คฤหาสน์ของ เชา ธนกิต….
16:30น.
เจแปน เจติมา……
“หู้วววว….บ้านของคุณอาพี่ลูคัสนี่ใหญ่โตยังกับพระราชวังเลยค่ะ^_^”ฉันแกล้งทำเป็นตกใจและตาลุกวาวกับภาพเบื้องหน้าให้สมจริงที่สุดว่าตอนนี้ฉันกำลังตื่นเต้นกับคฤหาสน์หลังข้างหน้านี้อยู่ ตอนนี้ฉันกับพี่ลูคัสกำลังนั่งอยู่บนรถหรูมุ่งหน้าเข้าสู่ตัวของคฤหาสน์หลังใหญ่โตนี้
“หึ!ก็รวย”พี่ลูคัสตอบเบาๆแต่น้ำเสียงเขาบ่งบอกว่าเบื่อหน่ายที่สุด ก็จะไม่เบื่อได้ยังไงก็ฉันเป็นคนคะยั้นคะยอเขาให้พาฉันมาเที่ยวที่นี้ โดยการที่เราซื้ออาหารที่อร่อยและราคาแพงที่สุดมาให้คุณอาของพี่ลูคัสทานและเราสองคนก็จะมาร่วมโต๊ะทานอาหารด้วยเช่นกันที่ฉันต้องทำแบบนี้ก็เพื่อข้อมูลบางอย่างที่ฉันต้องการรู้ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากอยู่ที่นี้เลยเสียด้วยซ้ำไป แต่ถ้าฉันเอ่ยปากพูด พี่ลูคัสต้องสงสัยแน่
“พี่ลูคัสอยู่ที่นี้ด้วยรึเปล่าคะ?”
“ถามทำไม?”พี่ลูคัสตวัดสายตาที่คมกริบที่มองวิวด้านข้าง
