“พี่ลูคัสนี่ทำอาหารเก่งจังเลยนะคะ^_^”ฉันเอ่ยขึ้นหลังจากที่เฝ้ามองการลงมือปรุงอาหารในกระทะของเขาอย่างชำนาญฉันที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์จึงเอาแต่เท้าคางมองพี่ลูคัสโชว์ฝีมือเป็นพ่อบ้านพ่อเรือนไปอย่างเพลิดเพลิน
“ไม่ค่อยเท่าไหร่หรอก”พี่ลูคัสว่าในขณะที่เขาเทอาหารลงในจานเรียบร้อยแล้ว
“เจทำไม่เป็นเลยค่ะ”
“ไม่มีความเป็นแม่บ้านเเม่เรือนสักอย่างคุณป๊าบอกว่าถ้าใครได้เจไปเป็นเมียนะ….ลำบากแย่เลย^_^”ฉันว่าพลางขำขันไป พี่ลูคัสก็มองหน้าฉันและยิ้มบางๆขึ้นมา เขายิ้มน่ารักจังแต่ทำไมเขาถึงไม่ค่อยชอบยิ้มก็ไม่รู้เนอะ
“จะลำบากอะไร….เจทำไม่เป็นแต่พี่ทำเป็นหนิ^_^”งื้อเขาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง เขาจะรับฉันเป็นเมียอย่างงั้นเหรอ^//^
“อย่าพูดเล่นนะคะถ้าพี่ไม่คิดที่จริงจัง”ฉันว่าพลางย่นจมูกใส่เขาอย่างน่ารักๆพี่ลูคัสก็วางมือจากอาหารและเดินเข้ามาหาฉันที่นั่งอยู่บนเก้าอี้สูงหน้าเคาน์เตอร์
พรึบ
“จุ๊บ”ฉันเบิกตาโตขึ้
