EP01 ‘Yume’

1639 Words
EP01 ‘Yume’ Yume's Part "...เมะ ยูเมะ!" "ห๊ะ! วะ ว่าไง" "เหม่ออะไรของมึงกูเรียกตั้งนาน" คนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างฉันขมวดคิ้วยุ่งเมื่อสะกิดเรียกฉันตั้งนานแล้วไม่ได้ยิน ทำหน้ายุ่งขนาดนี้มันยังหล่อจนรุ่นน้องที่เดินผ่านไปเมื่อกี้แอบกรี๊ดน่ะคิดดู 'เจวา' นี่มันเคยสะกดคำว่าขี้เหร่เป็นไหมนะ "เหม่ออีกแล้ว" "อ่า โทษทีๆ มีอะไร" ฉันรีบสะบัดหัวสองสามทีพยายามตั้งสติเมื่อรู้ตัวว่าเผลอจ้องหน้ามันนานเกินไป ให้ตายเถอะอยู่ใกล้เจวาทีไรจิตใจฉันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย ไม่ใช่อะไรนะมันหล่ออะ! เป็นเพื่อนกันมาสามปีแล้วแต่ฉันไม่เคยชินกับความหล่อของมันเลยให้ตายสิ "ไอ้โจว์ถามว่าจะไปกินข้าวกับพวกมันมั้ย" "ไปด้วยกันมั้ยยูเมะเดี๋ยวตอนกลับกูไปส่ง" 'โจว์' ที่เจวาพูดถึงเดินมาพอดี ตามมาด้วย 'มีน' 'นีน่า' ที่เดินตามมาทีหลัง เราเพิ่งควิซเสร็จกันน่ะ พอมาอยู่รวมกันห้าคนกลางคณะแบบนี้ก็ไม่พ้นตกเป็นเป้าสายตาเพราะในกลุ่มเรามีหนุ่มหล่อถึงสามคนแน่นอนว่าผู้หญิงเพียงสองในกลุ่มอย่างฉันกับนีน่ามักจะโดนมองแรงและโดนเขม่นอยู่บ่อยครั้ง โดยเฉพาะฉันเพราะสนิทกับคนที่ฮอตที่สุดของกลุ่มอย่างเจวาเวลามีสาวเอาของมาให้มันชอบโยนมาให้ฉันไง ไม่โดนสาวๆ ของมันรุมจิกหัวก็ดีเท่าไหร่แล้ว "ไปไม่ไปหิวจะแย่แล้วเนี่ย" มีนว่าพร้อมกับทำท่าลูบท้องไปด้วย "มึงไปมั้ยอะ" ฉันหันไปถามเจวาก่อนที่จะตัดสินใจ "ไม่ไป" "งั้นกูก็ไม่ไปนะอยากกลับไปพักอะ" พวกมันสามคนที่เหลือพูดออกมาพร้อมว่า 'ว่าแล้ว' ก่อนจะแยกย้ายกันไปโดยที่เจวาขับรถไปส่งฉันที่คอนโดเหมือนเช่นทุกครั้ง อย่ามาหรี่ตามองนะ! ฉันไม่ไปเพราะอยากกลับไปพักจริงๆ ไม่ได้ตามเจวาเลยสักนิด! จริง! ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงรถยนต์คันหรูราคาหลายสิบล้านบ่งบอกฐานะของคนที่เป็นเจ้าของก็เคลื่อนตัวมาถึงคอนโดของฉันที่อยู่ไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่นัก ที่ฉันเลือกอยู่ตรงนี้เพราะเดินทางสะดวกเนื่องจากฉันไม่มีรถขับถ้าเกิดไม่มีคนไปรับไปส่งก็ยังไปเรียนเองได้ซึ่งตั้งแต่เรียนปีหนึ่งจนถึงปีสามฉันไปเรียนเองนับครั้งได้เลยนะเพราะคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คอยรับคอยส่งฉันตลอดเลย เจวาน่ะเป็น 'เพื่อน' ที่ดีมากเลยเนอะว่ามั้ย ;) "จะขึ้นไปกินไรก่อนป่ะเดี๋ยวทำให้กิน" "ไหนบอกอยากพัก" "ก็พักแต่มึงยังไม่ได้กินไรเลยไงเดี๋ยวกูทำไรให้กินก่อน" ฉันชวนเพราะกว่าเจวาจะขับรถกลับก็ค่ำพอดีปกติถ้าไม่ติดอะไรมันก็แวะทานข้าวที่คอนโดฉันบ่อยๆ อยู่แล้ว เพราะต้องอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็กเรื่องทำอาหารจึงไม่ใช่เรื่องยากแถมฉันยังทำอร่อยด้วยนะจะบอกให้ "ไม่ล่ะ กูมีนัดทานข้าวกับแม่" แต่ครั้งนี้คงไม่ได้โชว์ฝีมือซะแล้วล่ะ เจ้าของตาคมปฏิเสธซึ่งฉันก็ไม่แปลกใจเห็นภายนอกเป็นคนนิ่งๆ แบบนี้แต่จริงๆ แล้วเจวาเป็นคนที่อ่อนโยนแล้วก็รักครอบครัวมากนะ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมามันไม่เคยห่างกับที่บ้านเกินสัปดาห์เลยด้วยซ้ำจะต้องมีวันที่ไปทานข้าวกับครอบครัวเสมอ ถ้าเจวาเกิดก่อนคำว่าเพอร์เฟคคำว่าเพอร์เฟคคงเป็นคำว่าเจวาอะฉันว่า หล่อ (มาก) รวย (โคตร) นิสัยก็...ดีแหละ แถมยังรักครอบครัว ไม่เจ้าชู้ (มั้ง) ไม่แปลกเลยที่ผู้หญิงหลายคนพยายามเข้าหา ก็นะคนที่มีครบขนาดนี้จะหาได้จากที่ไหนอีก "โอเค งั้นกูไปนะ" ฉันพยักหน้าเข้าใจ แอบหงอยนิดหน่อยเพราะช่วงนี้เราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเท่าไหร่ไม่รู้ว่ามันยุ่งอะไรของมันนักหนาแต่สงสัยสีหน้าฉันออกจนเห็นได้ชัดเจวาถึงได้รั้งไว้ก่อนที่จะลงจากรถ "เป็นไร?" "เปล่าสักหน่อย" "เปล่าอะไรวันนี้มึงแปลกๆนะ" "ไม่ได้เป็นไรจริงๆ กูไปนะขับรถดีๆ" "เดี๋ยวก่อนยูเมะ" ฉันหันกลับไปมองคนที่เรียก เจวามองหน้าฉันอยู่หลายวิก่อนจะพูดประโยคชวนงงออกมา "ไปด้วยกันมั้ย?" "ไปไหน?" "ไปทานข้าวกับแม่กูไง" "ชวนกูหรอ?" "แล้วกูคุยกับใครอยู่ล่ะ" ฉันย่นจมูกใส่คนตัวสูง ตอบดีๆ ก็ได้มั้ยทำไมต้องกวนที่ถามเพราะไม่เข้าใจว่าอยู่ๆ มาชวนฉันไปทานข้าวด้วยทำไมเถอะร้อยวันพันปีไม่เห็นเคยชวน "ว่าไงจะไปมั้ย เดี๋ยวก็ไปงอแงกับไอ้พวกนั้นว่ากูปล่อยให้ทานข้าวคนเดียวอีก" ความสามารถพิเศษอีกอย่างของเจวาคืออ่านใจฉันได้สินะ ฉันรู้ว่ามันชวนเพราะไม่อยากให้ฉันเหงาแต่ทำไงได้ก็ฉันเลือกที่จะไม่ไปกับเพื่อนคนอื่นเองคิดว่ามันจะว่างถ้ารู้ว่ามันต้องไปทานข้าวกับแม่ฉันไม่มากับมันหรอก "ไม่ไป กูไม่รู้จักครอบครัวมึงสักหน่อยจะไปทำไม" "ก็ไปรู้จักนี่ไง" "แล้วทำไมกูต้องไปรู้จักด้วย" "อ้าว ก็มึงเพื่อนกูไปรู้จักครอบครัวกูแปลกตรงไหน" "ไม่เอาอะ ครอบครัวมึงโคตรผู้ดีเลยถ้ากูไปคงเกร็งแย่" "ตามใจ" ยอมง่ายจังวะตามบทแล้วมันต้องตื๊อฉันสิ "แล้วพรุ่งนี้มึงจะมารับเปล่าอะ" ฉันถามก่อนที่จะลงจากรถ เพราะทุกครั้งที่มันไปทานข้าวกับที่บ้านก็มักจะมารับฉันไม่ได้ "คงไม่ได้มา ต้องกลับไปค้างที่บ้าน" ฉันพยักหน้าเข้าใจไม่ได้ผิดหวังอะไรเพราะรู้ว่าบ้านมันไกลถ้ามารับฉันก็ต้องอ้อมไกลไปเรียนสายกันพอดี "โอเค งั้นไว้เจอกันนะ" ฉันรีบลงจากรถโบกมือลาจนรถของเจวาเคลื่อนออกไปจนลับสายตาก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ เมนูที่ตั้งใจจะให้เจวาทานวันนี้คงต้องพับเก็บไปก่อนสินะ : ( หลังจากที่ทำอาหารเมนูง่ายๆ ทานเองเสร็จฉันก็ออกมานั่งดูหนังในทีวีก่อนจะถูกรบกวนด้วยแชทจากกลุ่มรุ่นของคณะ ประธานรุ่นส่งข้อความมาแจ้งเตือนให้จ่ายค่าบำรุงคณะอะไรก็ไม่รู้ ว่าจะไม่สนใจแล้วจนกระทั่งไปสะดุดตาตรงคำว่า 'กรุณาโอนจ่ายภายในวันพรุ่งนี้ จำนวนเงิน 2x,xxx บาท' ฉันแทบสำลักป๊อปคอร์นทุกอย่างปุบปับไปหมดเพราะประธานรุ่นลืมแจ้ง! ให้ตายเถอะสำหรับคนอื่นๆ ที่เรียนในคณะนี้คงไม่มีปัญหาเพราะอย่างที่รู้กันว่าคณะของฉันมีแต่พวกลูกคนรวยทั้งนั้นแต่ยกเว้นฉันไว้คนหนึ่ง พวกปัญหาค่าใช้จ่ายยิบย่อยพวกนี้ไม่เคยกวนใจฉันเลยในตอนที่สถานการณ์ทางการเงินยังคล่องตัวแต่ตอนนี้... ยอดเงินในบัญชีจะอยู่รอดถึงสิ้นเดือนนี้มั้ยวะ ฉันคิดไม่ตกเลยว่าจะหาเงินจำนวนนั้นมาได้ยังไงให้ทันวันพรุ่งนี้จะมีก็แค่ทางเดียวที่ทำแล้วถอนเงินได้เลยนั่นก็คือการไลฟ์สดผ่าน 'only you' ซึ่งนับครั้งได้เลยนะที่ฉันไลฟ์ส่วนมากเน้นลงคลิปมากกว่าเพราะสามารถเช็กความเรียบร้อยของคลิปก่อนลงได้ถ้าไลฟ์สดนี่โอกาสโป๊ะสูงมากฉันจึงไม่ค่อยอยากเสี่ยง แต่ตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกแล้วไลฟ์แค่ครั้งเดียวได้เงินเยอะแถมยังเบิกถอนได้ทันทีหลังไลฟ์จบไม่ต้องรอสิ้นเดือนเหมือนลงคลิปด้วย เอาวะ! 10PM in your dream : ถ้าหนูไลฟ์ตอนนี้จะมีใครดูมั้ยน้า~ ดู... vote ไม่ดู... vote . . result: 90% 'ดู' comments xxx: เริ่มเลยคับคนดีของพี่ไม่ไลฟ์นานแล้ว อยากดูๆ xxx: พร้อมครับ xxx: แข็งรอเลย xxx: ขอชุดแมวได้มั้ยคะคนสวย xxx: เอาๆๆๆ xxx: ท็อปโดเนทได้อะไรคับ in your dream replied: ให้ขออะไรก็ได้หนึ่งอย่างยกเว้นขอดูหน้าดีมั้ยคะ ;) xxx: เอาล่ะ กูบอกเลยว่าวันนี้ท็อปโดเนทต้องเป็นของกู! xxx: ก็จัดมาเลยสิค้าบบ xxx: คนดีขายังไม่ไลฟ์เลย คxxพี่แข็งรอแล้วอะ 55555 ฉันไล่อ่านคอมเมนต์ของแฟนๆ ที่มีทั้งตลก ลามก มีคุกคามบ้างแต่มาทำตรงนี้ก็ทำใจไว้บ้างแล้วล่ะว่าต้องโดน แรกๆ ก็ช็อกแต่หลังๆ มาก็เริ่มชินตราบใดที่ยังเป็นแค่คอมเมนต์ฉันก็ไม่อะไรหรอกแต่ถ้ามาคุกคามในชีวิตจริงเมื่อไหร่ฉันไม่ยอมแน่! รอจนครบสิบนาทีมีคนกดโหวตว่าดูเกือบหมื่นคนฉันจึงรีบเตรียมตัวเซตฉากตั้งกล้องลองมุมกล้องทุกมุมเพื่อไม่ให้เห็นหน้า เปลี่ยนจากเสื้อยืดเป็นชุดนอนซีทรูที่แทบจะเหมือนไม่ได้ใส่ หยิบ 'อุปกรณ์ที่จำเป็น' สำหรับการไลฟ์ในคืนนี้แล้วเริ่มเปิดไลฟ์ทันที 'in your dream' started a live video...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD