"พวกแก นั่นพี่รุจชู๊ตเข้าอีกแล้ว เก่งเวอร์เลย เท่ห์มากหลงไม่ไหวแล้ว"เสียงฉันร้องดีใจของฉัน
"ให้มันน้อยๆหน่อยนิชา เนี่ยฉันแสบแก้วหูจะแย่แล้ว"แพตตี้มันว่าฉัน เรื่องไรฉันจะสน พี่รุจทั้งเก่ง ทั้งหล่อ เท่ห์ด้วย ฉันหาทางออกไม่เจอแล้ว
"พวกแก ได้ยินเสียงชะนีแถวนี้มันร้องไหมวะ" เสียงมันดังมาจากกลุ่มของต้นเตย ไม่รู้จะหาเรื่องอะไรนักหนา
"เสียงชะนี มันก็ดีกว่าเสียงแรดล่ะวะ" ลูกอมมันพูดลอยๆ เออฉันก็อยากรู้แรดมันร้องงัย ไม่เคยได้ยิน พวกต้นเตยหันขวับมามองกลุ่มฉัน
"แกว่าใครแรด"เสียงเพื่อนต้นเตยสวนกลับมา
"เป็นใครไม่รู้ อยากรู้ว่าใครแรดก็ส่องกระจกดูกันเอาเอง" กันยาเสียงขุ่น คงเคืองกลุ่มของต้นเตยไม่น้อย
"พวกแกอยากมีปัญหาใช่ไหม" เพื่อนต่นเตยสวนกลับกันยาทันที กันยามันก็จ้องกลับ พร้อมมากถ้ากลุ่มของต้นเตยจะไฝว้
"ใครกันแน่ที่อยากมีปัญหา ถ้าแน่จริงก็เข้ามา แต่บอกไว้ก่อนว่ามือฉันและเท้าฉันมันหนักมาก" แพตตี้ก
