นางส่ายหน้าปฏิเสธก่อนจะเปลี่ยนใจเป็นพยักหน้ายอมรับ
“ซินเอ๋อร์ทั้งตื่นเต้นและกลัวนิดหน่อย ซินเอ๋อร์ขอแก้ตัวอีกครั้งได้ไหม ซินเอ๋อร์จะพยายาม”
แววตาที่เกือบจะมีน้ำตาของนางทำให้เขารู้สึกผิด เขาคงต้องเปลี่ยนวิธีใหม่ ค่อย ๆ ทำความคุ้นเคยกับนางไปทีละน้อย เขาลูบแก้มนวลเบา ๆ ด้วยความถนอม
“ไม่เป็นไร เราจะค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป วันนี้พอแค่นี้ก่อน”
“เจ้าค่ะ ซินเอ๋อร์เชื่อท่าน” เห็นทีนางต้องเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับอาซาเสียแล้ว
“เด็กดีของข้า” แล้วฉกจูบเบา ๆ ลงบนกลีบปากนุ่ม “วันนี้ข้าขอแค่นี้พอ”
หญิงสาวเอียงอายนจนต้องรีบลุกขึ้น “เหล่ากงนอนพักสักหน่อยเถิด”
เขารีบดึงมือนางไว้ “แล้วเจ้าจะไปไหน”
“ซินเอ๋อร์จะเข้าครัวทำซาลาเปากับขนมจีบให้แม่นางหมี่สักหน่อย”
“ไม่ต้อง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของห้องครัวเขาไปเถิด ส่วนอาหารฝีมือเจ้าเก็บไว้ทำให้ข้ากินคนเดียวก็พอ”
“แต่นางเป็นแขกคนสำคัญของท่านนะ”
“นางไม่ได้สำคั
