ไป๋ซินซินมองสามี คิดตามไม่ทันว่าเขาพูดจริงหรือโกหก เพราะนางก็เพิ่งแต่งเข้ามาได้แค่สามวัน ยังไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับที่นี่สักอย่าง
“ขอบคุณฮูหยิน” หมี่มี่จำใจต้องย่อกายให้สตรีที่เด็กกว่า เขาเจตนายกย่องภรรยา สื่อให้รู้ว่านางเป็นเพียงแค่แขกคนหนึ่งเท่านั้น
“แม่นางหมี่ไม่ต้องเกรงใจ” แล้วหันไปมองสามี “เหล่ากง นาน ๆ ท่านจะได้เจอกับเพื่อนเก่า อยู่คุยกันตามสบายเถิด ข้าไม่รบกวนแล้ว”
อี้เทียนขัดใจกับความหวังดีของภรรยา แต่ก็ส่งยิ้มอ่อนโยนให้นางเพราะถูกใจคำว่าเหล่ากง
“นางเพิ่งเดินทางมาเหนื่อย ๆ ให้นางพักผ่อนก่อนดีกว่า.. พ่อบ้าน พานางไปพักที่เรือนรับรองแขก” ตอบภรรยาแล้วหันไปมองพ่อบ้าน
“ขอรับ เชิญแม่นางหมี่”
“เย็นนี้ค่อยมากินข้าวพร้อมหน้ากัน” เขาบอกกับนางก่อนจะแยกย้าย
“ก็ดีเหมือนกัน”
“ต้องการอะไรก็บอกคนของข้าได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ”
“ขอบคุณ เย็นนี้เจอกัน”
เมื่อหมี่มี่เดินไปกับพ่อบ้านแล้ว เขาจึ
