เรือนใหญ่
“เมื่อวานตอนที่ทำพิธี ทำไมซินเอ๋อร์ถึงไม่เห็นญาติผู้ใหญ่ของท่านเลย”
มือที่จับตะเกียบชะงักไปเล็กน้อย ไม่คิดว่าจะถูกถามแบบนี้
“เพราะข้าย้ายมาอยู่ที่นี่เพียงลำพัง ส่วนพวกเขาล้วนอาศัยอยู่ที่เมืองหลวงกันหมด งานแต่งงานก็ต้องปิดเป็นความลับจากแม่เจ้า ถ้าบอกให้พวกเขารู้คงเอิกเกริกปิดไม่มิด จึงต้องเชิญแค่คนสำคัญไม่กี่คนในเมืองนี้เพื่อให้เป็นพยาน”
“อ้อ..แบบนี้ท่านคงเหงาแย่สินะ”
“ไม่เหงาหรอก ข้าชอบอยู่แบบนี้มากกว่า สงบดี”
“แล้วท่านไม่คิดถึงพวกเขาบ้างหรือ”
“เราติดต่อกันทางจดหมายตลอด ถ้ามีโอกาสข้าจะพาเจ้าไปเที่ยวเมืองหลวง ไปทำความรู้จักกับพวกเขานะ” เขาไม่ได้อยากไปเยี่ยมญาติหรอก แต่ตั้งใจจะพานางไปพบกับครอบครัวของบิดานางต่างหาก
“เจ้าค่ะ ตั้งแต่เกิดมาซินเอ๋อร์ก็ไม่เคยได้ออกนอกหมู่บ้านสักครั้ง ซินเอ๋อร์จะตั้งใจรอนะเจ้าคะ”
“แล้วเคยไปเที่ยวงานเทศกาลต่าง ๆ บ้างไหม”
“ไม่เคยหรอกเจ้าค่ะ กว
