Zamanın her bir saniyesinde tek düşünebildiğim Kaya’nın gidip gitmediğiydi.
Kaya Asude'yi almaya gitmişse geldiğinde ne olacaktı yada ne yapacaktı?
Sordum durdum kendime. Aklım kapı duvar olup bütün sorularıma suskunluk bahşetti. Çünkü derinlerimde kendimi sonuçlarına kapatmıştım.
Düşünüyordum fakat asla cevap vermiyor, veremiyordum. Çünkü düşündükçe nereye varacağımı seziyor ve bundan olabildiğince kaçmak istiyordum.
Dün gece Kaya’yla ilkleri yaşadığımız koltuğun üstünde oturup sorularıma dalmışken cevaplardan kaçmak için telefonumu alıp saate baktım. Saat on bire geliyordu ve Kaya dan sabahki telefondan sonra hiç haber alamamıştım. Haberlere de bakmak istemiyordum çünkü onları da görmekten korkuyordum. Bir ihtimal sahte bir gelişme olabilirdi ama yine içimi paramparça ediyordu.
