Her bir basamağı göğüs kafesimi kıracakmış gibi zorlayan kalbimle çıkıyor titreyen ellerimle göğsüme yasladığım tek varlığımdan güç almaya çalışıyordum.
Doğrusu artık attığım adımların nereye çıkacağını da bilmiyordum.Son bir aydır yıllardır alıştığım köşelerini sivrilttiğim Elif değildim. Şimdi ki kız çok başkaydı. Hem sesi çıkıyor hem de asla kabul etmeyeceği boyundurlukların altına giriyordu. Hisleri vardı ve bu hislerin sonunda çoğu zaman tepetaklak oluyordu.
Dünyamı kendi fikrim ve planlarımla mahvetmiştim. Ne bir gelecek ne denir geçmiş bana aitti.
Aklım durmuş gibiydi fakat aynı zamanda beynimde binlerce bozuk çark çalışmak için zor kullanarak gücümü bilincimi sömürüyordu. Hareket etmemi sağlıyordu ama hep yanlış adımlara sözlere yönlendiriyordu. Bazen de hayatımı alt üst edec
