Sert ve sıcak nefesi saçlarımın arasından kulağıma doğru ulaştığı vakit kim olduğumu unutacak kıvama geldiğimi zar zor fark ettim
"Tadın. Çok. Güzel"
Çok güzel olan benim tadım mıydı?
Bunu yaptığım hiç bir işi beğenmeyen, bir kere olsun teşekkür etmeyen ve her gördüğü yerde küçük gören bakışlar atan patronum Kaya Teksoy mu söylüyordu?
Ağzımla, dilini ve tadını keşfettiği adamın gerçek yüzü ansızın düşüncelerime karışınca kaşlarımı istemsizce çattım.
Bu işte bir tuhaflık vardı?
Sis içinde kalan zihnimde yanıp sönen düşüncelerimden sonra geriye doğru attığım başımı hafifçe elinde kıpırdatıp olumsuz bir ses çıkardım.
"Tadın güzel ve daha ne güzelliklerin var görmek istiyorum."dedi boğuk ve kısık sesi kulaklarıma çarparken. Az önce söylediklerine inanmamışım gibi beni ikna ediyord
