All Over Again

CHAPTER 37: Panic Attack

Venice's POV

"I Will Always Love You"..

Ayy ang taray!! Magpapaka-Whitney Houston ako! But then again maybe not---ka-love-love ba ung si Jerwin?! at "always" pa! "2 Become 1".... Tapos mini-dress at kasing high na platform shoes nung Spice Girls ang isusuot ko. Di kaya ako batukan ni Jerwin? at--hmmm parang napaka-R-rated naman nung kantang yun baka lalo pa kami ma-tsismis.. -_-

-___-

Anak ng tokwa. Ang hirap naman pumili ng kantaaaa!

I buried my face dun sa sinusulatan ko na notebook. I've been sitting here sa school cafeteria for almost an hour now, nag-iisip ng "Appropriate" song para dun sa surprise birthday segment na dedicated to Jerwin sa Sunday TV show.

Yung broadcasting network kasi na nag-hhandle ng mga publicity at mga once-in-a-while TV guesting ni Jerwin, trip na trip maging special yung segment na yun..

If I know, kaya lang naman nila ako gusto pakantahin dahil mag-aattract ng viewers kapag nag-appear ang "Mysterious, unknown fiancé" sa show nila.

Ako: Bakit ba hindi pwedeng simpleng "Happy Birthday" na lang ang kantahin ko?!?!

"Anong 'Happy Birthday'?"

Napatingin ako sa harap ko, just in time to see Sheena na binaba ung bag nya sa lamesa, and then sat down across from me.

Ako: I'm trying to choose a song to sing for Jerwin's birthday..

Sheena: Awwwwwwww... Special rendition ba ito?

Ako: Anong kinikilig-kilig mo diyan? It's not like I want to do this..

Napasubo lang ako dahil sa kakadakdak ni Nicole. Ang mga consequences ng mga nag-sspace out at oo na lang ng oo.. -___-

Sheena: Anong napili mo?

Ako: Di ko pa nga alam.. Gusto ko kasi yung tama.. alam mo yun? Yung parang.. uhmm.. talagang especially for him talaga yung song..

Yak.. ang cheesy!

Sheena: Ayy! May suggestion ako!

Ako: Ano?

Sheena: "Come On Over"

Ako: Huh?

Sheena: *sings* All I want is you, come over here baby

All I want is you, you know you make me go crazy

All I want is you, now baby don't be shy

You better cross the line

I'm gonna love you right

'Cause--

Ako: Adik ka ba? Ano ba yang pinagkakanta mo?

Sheena: Bakit?? Para naman ma-get na ni Fafa J ang message mo.

Ako: Anong message??

Sheena: Message!

She leaned in towards me, lumapit din naman ako para makinig sa kung anong ibubulong niya.

Sheena: "Jerwin, you better cross the line.. Landiin mo na ko.... All. Night. Long."

PAK!

Ako: ANO BA YANG PINAGSASABI MO?!?!

Sheena: Aray naman! Joke-Joke lang noh! Kailangan bang batukan ako?!?

Ako: Yea-ha! Nang magising yang mga brain cells mo! =__=

Sheena: Ahsus.. Pa-blush-blush ka naman..

Ako: At ikaw?? Nasaan ung personal bodyguard mo -- aka Anthony?

Sheena: Huh? Si Anton?

*blink*

*blink*

Ayy.. oblivious pa rin siya sa feelings ni guy.. O__O Saksakan na nga ng pag-aalaga si Anton, unnoticed pa rin the efforts! Ang manhid ng best friend ko. -__-

Ako: Ano ba yan.. Di ba lagi kayo magkasama?

Sheena: Avah, malay ko dun.. Sya tong bigla-biglang sumusulpot.

Ako: Oy, Shee, di ba crush mo si Anton dati?

Sheena: H-Hoy! Wag kang maingay! Ano ka ba?!

Ako: Defensive much? Crush mo pa rin ba ngayon?

Sheena: Hindi no! Ano ka ba?! Ayun yung mga panahon na hindi ko pa sya kilala. In other words, yung mga panahon na cute pa sya!

Ako: Di na siya cute ngayon?

Sheena: Cute pa rin naman... Pero syempre, nakilala ko na siya and nung nakilala ko na siya nang todo-todo nalaman ko na rin na makulit sya.. pasaway.. ma-kontra.. tamad.. matakaw.. takot sa ipis..

Ako: Takot sya sa ipis?

Sheena: *natawa* Ay oo! Naglalakad kami nung minsan sa may snyo, nang biglang may flying ipis na lumipad papunta sa kanya! Ay nakita mo sana kung pano sya kumaripas ng takbo!

Pasimple kong sinarado ung notebook ko, all the while listening intently sa mga kwento ni Sheena. Napapangiti na lang ako sa mga kwento niya... Uyyyy... mga moments~ NYAHAHAHAHA

"I'm kinda caught up at work. I don't think I'll be able to pick you up... unless you wanna wait for me. "

Neknek mo. Malay ko ba kung anong oras ka pa matatapos dyan! Ayan ang tinext ni Jerwin sa'kin nung uwian ko na at ayan din ang reaction ko nung nabasa ko yung text na yun. Kaya nakasakay nanaman ako ng jeep pag-uwi. Hindi naman ako nadumog or what-so-ever.. I should probably tell Jerwin to stop picking me up since safe naman ako sa jeep. Although, nung naglalakad na ko sa kalye namin, napansin ko na mas maraming nag-hhello sa'kin. Samantalang dati, deadma ang beauty ko.. Pero sige, ok lang yun.. bastah walang nanunugod.. I stopped in front of my house gate.. Bubuksan ko na sana nang bigla akong napatigil at napatakbo dun sa side nung gate.

O___O

What!?

What?!

What!?

May nakasabit na wooden sign sa gate.. at in BIG, RED letters nakasulat ang: "HOUSE FOR SALE"

OoO

Napasugod ako bigla sa loob!

Ako: MOM! MOM! MOM! MOM! MOM!!!!!!!

What?!?!

Wha?!?

Lalong nanlaki ang mata ko nung pumasok ako ng bahay. There are boxes everywhere! At ung mga furniture, may mga taklob na!! at mga maleta ko ba ung naka-park dun sa may hagdan?!?!?!?! Narinig kong tumatakbo ang nanay ko upstairs, and in a few moments, tinalon nya na ung last two steps nung hagdan.

Mom: ANO?!? MAY SUNOG BA?!?! ANONG NANGYAYARI?!?!

Ako: *turo sa left* What??! *turo sa right* What?!? *turo sa harap* What is going on!?!?

Mom: Aii jusko naman, Venice! Akala ko naman kung anong nangyayari!

Ako: EHHH?!?!

Mom: Hindi mo ba nakita yung sign sa labas? I'm selling the house.

Ako: WHY?!?!

Mom: Aba syempre, aalis na ko in three days. Sino na lang titira dito?

Ako: Uh, hello?!?!? *turo sa sarili* Pano ako?! Patitirahin mo ko sa kahon??! Patutulugin sa ilalim ng tulay?! Papaliguin sa Pasig River?!? Pano ako magsusuklay nang walang salamin?!?

Mom: Ay ano ka ba naman? Huminga ka nga muna! Nag-hhyperventilate ka na oh!

Ako: MOM!!!

Oo nga.. Panic attack yata ito! Pinaypayan ko yung sarili ko, dahil parang tumataas ang blood pressure ko. Biglang uminit at, infairness, naaaliw sa paghinga ng oxygen ang lungs ko. -___-

Mom: Hay, Venice.. Hahayaan pa ba naman kitang tumira dito mag-isa? Abah! Hindi na 'no! Mas gugustuhin ko pang isama ka kesa---

Ako: WHAT?!?!

Mom: Well, it's supposed to be a surprise, but--

Na-block out nung brain ko ung mga sinasabi ni mother. Na-focus na lang dun sa idea na: Isasama ako ni mother sa States.

That's not fair....

I don't want to leave..

I can't leave..

Lalo yatang tumataas ang blood pressure ko.. I need to get some air.

Mom: .... And that's why I'm selling the house.

Ako: I can't believe this.

I stormed out of the house bago pa man makahabol si mommy.. I'm feeling a little light-headed, but I continued running.. just running and this feeling in my chest. I don't know how to explain it except--it was complete panic.