Chapter 5: Collide

1295 Words
Venice's POV Arrghhhh. Ano na bang nangyayari dun?!?! Anong pinag-uusapan nila!??! I paced back and forth dun sa living room kung san tinapon kame ni Jerwin ng mga nanay namin -- na nag-uusap naman dun sa dining room sa kabilang side nung bahay. Ewan ko ba talaga kung anong nangyayari sa world. Basta ang alam ko, kung anuman yung nangyayari, maya-maya lang, pag wala nang witness, papatayin na ko ng nanay ko... Haaayyyyy... I lived a full life. -__- Everything happened so fast o siguro, kaya sya naging fast eh dahil sa sobrang panic attack ko, nag-blur tuloy ang lahat.. Anyway, pagsulpot nung nanay ni Jerwin sa kwarto and upon seeing the ME with only her son's shirt on. Nakahiga sa kama nung anak nya at ang anak nyang bagong gising rin. -___- Nagpanic yata si mother.. Kahit na may compose sya nung facade nya, na kunwari eh calm sya, ung mata nya naman eh halos mahulog hulog na sa kakatingin sa'min ni Jerwin. Pinaligo nya lang si Jerwin, tapos pinaghilamos ako. Pinakain kami ng very tensed at mabilisang almusal, and then halos kaladkarin kaming dalawa ni Jerwin to her car, at dumiretso dito sa bahay para kausapin ang mother ko. At hanggang ngayon, wala pa ring news kung anong nangyayari sa discussion nila.. T-T "Will you sit down? You're giving me a headache!" Napatingin ako bigla kay Jerwin, na nakaupo dun sa isa sa mga sofa namin, nagbabasa nung newspaper na inabot sa kanya nung nanay nya kanina.. Op corz, ako naman si ever curious, lumapit ako para maki-tsismis kung ano bang tinitignan nya dun with all intent.. "Hmmm ano bang pinagkaka-serious serious mo dyan??" I walked dun sa likod nung inuupuan niya, then peered dun sa newspaper.. Hmmm.. -___- OoO "WAAAAHHHHHHHH!!!!!!!!!" Bigla kong hinablot yung newspaper sa kamay nya at napatitig sa picture -- full-blown picture -- dun sa front page -- FRONT PAGE!!! Dun sa picture, although may pagkadilim, mukhang malaki ang megapixels nung camera dahil oh so clear ang picture! Buhat ang unconscious na ako ng so serious na si Jerwin! Kitang-kita ung face ni Jerwin. I guess the only consolation eh naka-bury yung mukha ko sa chest ni Jerwin kaya hindi masyadong kita ung face ko.. Although, kung nakikita mo ko so often, I'm sure, mapa-overtake ka lang ng 2nd time dun sa picture, ma-rrealize mong ako, AKO talaga yun!!! What is this? T^T "Ako yan! Ikaw yan! Bakit mo ko buhat!??!?! Kelan 'to?!? San 'to?!?!?!?" "It was from last night. Remember? You were so drunk, you passed out. I had to carry you out." "Why??! T-T" "Eh anong gusto mong gawin ko?? Just leave you there and let those other guys prey on you? Though it doesn't seem to be such a bad idea now." "Oh. Thanks for the concern." I said sarcastically. Binato ko yung newspaper sa kanya, which he barely caught. Hehe.. I can't believe this is happening at talagang picture picture pa! Napaupo ako dun sa tabi ni Jerwin, and let out a huge sigh.. "Anong newspaper ba yan!? And besides, why are they even plastering other people's lives on the paper?!? At front page pa!" "Coz people are always interested in celebrities' personal lives." "Celebrity? Sinong celebrity?" Napatingin sa'kin bigla si Jerwin with a big "ehhhh??" on his face.. Then he held up the newspaper and pointed at the big bold letters of the title nung article: "Pop Superstar Jerwin Santos: Carrying Mystery Lady" o__o O__O *gulp* Tinuro ko ung headline, then tinuro ko siya. He nodded. Tinuro ko ulit yung headline, then tinuro ko ulit siya. He nodded again.. "WAAHHH!!! What is this!?!?!? Celebrity ka!?! "Pop Superstar"!?!? Bakit hindi kita nakilala!??! Joke ba 'to?!?! Is this a prank!?!??!" "I don't even know you, why would I play a prank on you? At kasalanan ko bang you're so dense, you didn't recognize me?" "Dense? -__-" "Yep." "AKO?!? Dense?!!??" "Would you rather I use the term "stupid" then?" O__O "S-stupid"?!? Binatukan ko nga. "Aw! What was that for?!?!?!?" "Anong "stupid"?!? Sinong stupid ha!??!" "Hey look! You don't even know me, binabatukan mo na 'ko!??" "Yeaa, baka sakaling magising yang brain cells mo. Di ba?" "Why you--!" "Oh ano!? Magsabunutan tayo dito, ha?!?" "Psshh.. Pasalamat ka, babae ka." "I know, I'm really thankful na maganda ako 'no." He rolled his eyes at me at ako naman bumalik sa pag-ppace ko dun sa harap niya. Wala pa rin ang mga magulang namin.. Abah! Hindi ako pumasok sa school dahil dito sa chuchu nila, tapos paghihintayin lang pala nila ako?! "What's taking them so long??" "I don't know. My mom is probably making some ridiculous deal with your mom." "Like?" He shrugged. "How am I supposed to know? Eh magkasama tayo dito." "Namumuro ka na ha.. -__-" "Yeah well, see this?" Tinuro niya ulit yung picture namin sa newspaper, then he looked at me like he was trying to explain something very complex to a little kid.. Namumuro na tlaga... -___- "This is gonna cause some major scandal. I don't like any kind of scandal. It's stressful. It's annoying. And it's all your fault." "At kasalanan ko pang nagpaka-hero effect ka jan??" "Yeah! If you can't control your drink, then don't drink! Geez." Nag-slump siya dun sa couch, finally putting the newspaper aside. Mukha ngang stressed out si Kuya. Siguro nga, may point siya. Pero tama ba namang sa'kin ilagay lahat lahat lahat ng sisi?!? "Eh anong gusto mong gawin ko?! Hug gusto mo!?" He chuckled. "You dare to touch me?" Ayy Kuya.. Porket may star power ka, kala mo di kita ma-ttouch dyan?! Dahan-dahan akong lumapit kay Kuya, papunta ulit dun sa likod nung inuupuan niya.. All the while, he was watching me with a curious expression.. Ako pa ang naisipan nyang i-dare.. As if naman di ko siya mahahawakan.. Ano ba sya, ginto!?? Don't touch: Fragile?!? "Of course naman. Bakit? Sobrang demure mo ba na mahihiya ka pag hinawakan kita?" I ran my finger slowly on his shoulder, smiling at his bewildered expression.. Oh di vah, enjoy~? "Stressed out ka di ba? Gusto mo, imasahe kita?" I slowly massaged his shoulders, slowly working my way papunta sa leeg nya.. "W-What--- O__O" "AHEM." Napatalon kaming dalawa nung may biglang sumulpot dun sa doorway nung living room. As in 10 feet away ang talon ko from the couch; at buong dugo yata sa katawan nya ang nag-rush sa mukha ni Jerwin. Napaikot kaming bigla dun sa pinanggalingan nung "ahem" at jusko.. Maaga yata talaga akong ma-mmurder ng nanay ko.. T-T "M-M-Mom?!?!" "Venice, sisilipin ko lang sana kayo, pero mukha namang ok na ok kayong dalawa.." "A-ano. O__O" "Sige lang, alagaan mong mabuti ung bisita natin ha? *tingin kay Jerwin* See you later, Jerwin." Aii nag-wink.. nag-wink ang nanay ko kay Jerwin... Napapaghalataan talaga kung san ko namana ang kalandian ko.. -___- She walked out of the room at bumalik dun sa meeting venue nila ng nanay ni Jerwin.. Napahawak ako sa dibdib ko.. Masama, masama ang mga ganitong pangyayari sa puso.. My golay.. "Geez!" Napalipat yung atensyon ko kay Jerwin, na hanggang ngayon eh namumula pa.. Wahahaha xD Lumapit ulit ako sa kanya, pero this time, umupo na lang ako dun sa tabi nya.. Ayan, wala nang malice yan.. "Ahsush.. Kaw naman nahiya pa parang di ka pa nahuhuli na may nagmamasahe sayo.." Jerwin: Shut up. Halos 5 minutes pang nagtuloy-tuloy yung panunukso ko sa kanya. Natigilan lang ako nung nakita naming pumasok sa living room yung mga nanay namin. Syempre, kaming dalawa naman, napatingin, nanahimik.. Naghihintay ng kung anong judgment.. "We've decided." "Decided?" I asked. Nagtinginan kame ni Jerwin. May na-miss ba kami kanina? "Decided what?" Jerwin asked too. "You two are going to get married." Mrs. Santos said. -__- o__o O__O Jerwin and Me be like: "WHAT?!?!?!?!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD