บทที่ 16
หึงหวงเพราะน้ำแกงหม้อเดียว
เวลาผ่านไปเกือบเดือนอาการบาดเจ็บของฮวาซือเล่อก็หายดีจนเป็นปกติ ต้องขอบคุณเจ้าของตำหนักอย่างโจวเยว่เทียนที่เสียสละนำสมุนไพรหายากราคาแพงออกมาจากคลังยาเพื่อทำยารักษาให้นาง
‘หากยังไม่หายดีก็อย่าหวังว่าข้าจะอนุญาตให้เจ้าออกไปจากตำหนัก’
นั่นคือคำสั่งของโจวเยว่เทียนที่แจ้งแก่นาง ทำให้ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมานางใช้ชีวิตอยู่แต่ภายในตำหนักหมิงเย่ของเขา แน่นอนว่าหลังจากเริ่มเดินได้ด้วยตนเองฮวาซือเล่อก็ไม่คิดกักตัวอยู่แต่ภายในห้องนางเริ่มเดินสำรวจภายในตำหนักจนเกือบทุกซอกทุกมุมและแน่นอนว่ามีที่หนึ่งที่นางโปรดปรานเป็นพิเศษ
“แม่นางมาเลือกสมุนไพรไปปรุงยาอีกแล้วหรือเจ้าคะ”
“เจ้าค่ะท่านป้า”
ฮวาซือเล่อตอบหญิงชราที่ทำหน้าที่ดูแลคลังยาสมุนไพรด้วยรอยยิ้ม เมื่อหลายวันก่อนนางค้นพบสถานที่แห่งนี้โดยบังเอิญเลยลองเดินสำรวจดูก็พบสมุนไพรมากมายที่ถูกเก็บไว้ พอสอบถามถึงได้รู้ว่าท
