นางร้ายเช่นข้าทิ้งพระเอก มาแต่งงานกับตัวร้าย

บทนำ

บทนำ

"พี่สาวตื่นได้แล้วขอรับ"

เสียงของใครบางคนปลุกให้ลู่ซือซือค่อย ๆ ลืมตาขึ้น หญิงสาวรู้สึกเจ็บที่หน้าผากราวกับถูกบางอย่างตีอย่างแรง เมื่อยันกายลุกขึ้นนั่งก็พบชายหนุ่มแปลกหน้าที่สวมใส่ชุดจีนโบราณสีน้ำเงินคลี่ยิ้มส่งให้เธอด้วยท่าทีเป็นมิตร

"คุณเป็นใคร แล้วที่นี่..."

ลู่ซือซือ ดวงวิญญาณของหญิงสาววัยสามสิบแปดอดีตแพทย์แผนจีนผู้มากความสามารถเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า นัยน์ตาคู่สวยกวาดสายตามองไปรอบกายพบว่าเธอกำลังนั่งอยู่ท่ามกลางกลุ่มหมอกสีขาว

เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?

ความจำสุดท้ายก่อนที่จะมาอยู่เธอกำลัง...

จริงสิเธอถูกรถชน ถ้าอย่างนั้นที่นี่คือ.....

"ที่นี่คือโลกแห่งความตายเหรอ" ลู่ซือซือพูดออกมาน้ำเสียงแผ่วเบา หลังจากที่ภาพเหตุการณ์อุบัติเหตุฉายเข้ามาในหัวเธอก็เข้าใจได้ทันทีว่าตัวของเธออาจตายไปแล้ว

"พี่สาวเข้าใจผิดแล้วที่นี่ไม่ใช่โลกแห่งความตาย"

"ถ้างั้นทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่"

"ข้าเป็นคนพาพี่สาวมาเอง พี่สาวเจ้าจำข้าได้หรือไม่"

หญิงสาวที่ได้ฟังคำถามของคนตรงหน้าก็เพ่งมองสำรวจใบหน้าของเขาอย่างครุ่นคิดก่อนจะส่ายหน้าช้า ๆ คนที่หน้าตาดีขนาดนี้ถ้าเธอเคยเจอก็ต้องจำได้อย่างแน่นอน

"ไม่คิดเลยว่าแค่ไม่กี่ร้อยปีพี่สาวก็ลืมข้าเสียแล้ว"

ลู่ซือซือยังไม่เข้าใจประโยคที่คนตรงหน้าพูดกับเธอ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะเอ่ยถามออกไปชายหนุ่มตรงหน้าก็เริ่มเอ่ยอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เธอได้ทำความเข้าใจ

"พี่สาวอาจจะจำไม่ได้ แต่ในอดีตเมื่อหลายร้อยปีก่อนพี่สาวเคยเสียสละชีวิตตนเองเพื่อช่วยชีวิตข้าที่อยู่ในร่างสุนัขตัวหนึ่งไว้"

"……."

"ความจริงแล้วข้าเป็นเซียนที่ลงมาเผชิญด่านเคราะห์ในโลกมนุษย์ขอรับ ร่างสุนัขเป็นชาติสุดท้ายของข้า"

"……."

"หลังจากที่ข้าผ่านด่านเคราะห์จนได้กลับไปเป็นเซียนบนสวรรค์แล้ว ข้าก็ออกตามหาดวงวิญญาณของพี่สาวเพื่อหวังตอบแทนบุญคุณ ผ่านไปหลายร้อยปีข้าพบว่าตัวท่านเวียนว่ายตายเกิดมาแล้วหลายภพชาติ ข้ารีบมาพบพี่สาวแต่ไม่คิดว่าข้าจะมาช้าเกินไป..."

"ชะ..ช้าเกินไป...หมายความว่าฉันตายแล้วเหรอ.. " ลู่ซือซือที่ได้เห็นคนตรงหน้าพยักหน้าหญิงสาวก็นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ แววตาที่มองคนตรงหน้าแสดงถึงความตกใจอย่างชัดเจน

ไม่ใช่เมื่อครู่เขาบอกว่าที่นี่ไม่ใช่โลกหลังความตายหรือ...

"ฉันไม่อยากตาย คุณช่วยส่งฉันกลับไปได้ไหม ทำให้ฉันกลับไปมีชีวิตอีกครั้ง"

"ความจริงแล้วข้าสามารถทำให้พี่สาวกลับไปมีชีวิตได้"

"จริงเหรอ คุณพูดจริง ๆ ใช่ไหม" หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แววตาของที่จับจ้องไปที่ชายหนุ่มตรงหน้าเต็มไปด้วยความหวัง

"ข้าสามารถมอบชีวิตให้ท่านได้ เพียงแต่....ไม่ใช่ร่างเดิม"

"หมายความว่าไง ฉันไม่เข้าจะ..."

ยังไม่ทันที่ลู่ซือซือจะพูดจบประโยคเบื้องหน้าของเธอก็ปรากฏสถานที่หนึ่งขึ้น มันเป็นงานศพของเธอที่มีแขกมากมายมาร่วมงาน พวกเขาต่างพูดแสดงความเสียใจให้กับการจากไปของเธอทั้งยังพูดยกย่องความสามารถทางการแพทย์แผนจีนของเธอในยามที่เธอยังมีชีวิตอยู่

“ร่างของพี่สาวตอนนี้ไม่อาจนำวิญญาณเข้าไปอยู่ในร่างได้แล้ว ข้าทำได้เพียงต้องหาร่างใหม่ให้พี่สาว”

“ฉันตายแล้ว ตายแล้วจริง ๆ สินะ” หญิงสาวพึมพำกับตนเองอย่างแผ่วเบาดวงตาคู่สวยมองภาพนิมิตงานศพของเธอที่ค่อย ๆ เลือนหายไปทำให้ความเงียบกลับมาปกคลุมอีกครั้ง

“พี่สาวลืมอดีตและปล่อยวางเถอะขอรับ ต้องทำเช่นนี้ท่านจึงจะใช้ชีวิตในร่างใหม่ได้อย่างมีความสุข”

คำพูดปลอบใจของชายหนุ่มตรงหน้าทำให้สติที่เคยเลื่อนลอยของลู่ซือซือกลับมา จริงอย่างที่คนตรงหน้าพูดแม้จะเสียใจกับการตายของตัวเองแต่นางไม่ควรจมอยู่กับอดีต

เธอต้องลืมอดีตเพื่อมีชีวิตใหม่

“พี่สาวได้เวลาเข้าร่างใหม่แล้ว ข้าขอให้ท่านมีความสุขกับชีวิตใหม่นะขอรับ”

หนังสือเล่มหนึ่งที่มีหน้าปกแสนคุ้นเคยปรากฏขึ้นตรงหน้าของหญิงสาว ทันทีที่ปลายนิ้วของชายหนุ่มสัมผัสที่หน้าผากของเธอภาพตรงหน้าของลู่ซือซือก็เริ่มพร่าเบลอก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบไป...

ชายหนุ่มในชุดจีนโบราณมองดวงวิญญาณผู้มีพระคุณกำลังลอยเข้าไปในหนังสือนิยาย มือหนายื่นออกไปหยิบหนังสือนิยายที่ลอยอยู่กลางอากาศเข้ามาไว้ในมือ แต่เมื่อพลิกหนังสือจนได้เห็นชื่อเรื่องชายหนุ่มก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ

“ซะ...ซวยแล้ว นี่ข้าหยิบมาผิดเล่มหรือ” !

เพราะส่งดวงวิญญาณเข้าไปแล้วชายหนุ่มจึงไม่อาจแก้ไขอะไรได้อีก เดิมทีคิดจะส่งพี่สาวเข้าไปอยู่ในนิยายรักแต่เพราะความผิดพลาดของเขาพี่สาวจึงได้ไปอยู่ในนิยายรักดราม่าแสนบอบช้ำแทน

พี่สาวหวังว่าท่านจะให้อภัยข้า

ข้าขอโทษจริง ๆ แต่ข้า หวังว่าท่านจะมีความสุขในโลกใบนั้นนะขอรับ…