Selin Hanım gecenin bir vakti ısrarla çalan kapı ziliyle uyanmıştı. Yanında uyuyan kocasını dürttü. ‘’Aytaç, kapıda biri var sen baksana bu saatte gelen iyiye gelmez.’’
Aytaç Bey gözlerini ovarak kalktı ve kapıya gitti. Açtığında Lara ile burun buruna geldiler. ‘’Merhaba babalık.’’ diyen genç kız ağzındaki sakızı patlatıp davet beklemeden içeri girdi.
‘’Baha burada yok.’’ dedi Aytaç Bey şaşkın halde.
‘’Biliyorum da benim ev sahibi evden attı aşkiletam da benim evim senin evin git istediğin gibi kal deyince ben de geldim.’’ Doğrudan Baha’nın odasının olduğu yere gitti. ‘’Çok uykum var hadi iyi geceler.’’ diyerek kapıyı kapattı. Gülmesini bastırıp üzerini değiştikten sonra uyumak için yatağa uzandı.
Selin Hanım odaya gelen kocasına baktı. ‘’Kimmiş?’’
‘’Lara, ev sahibi evden atmış oğlu
