Chapter 17
VIOLETTA…
“YES MOMMY, I’m sorry po,” kausap ko ang mommy ko sa phone.
Napatingin ako sa katabi ko nang marinig ko siyang mahina natawa, inirapan ko siya nang magtama ang mga mata namin. hindi ko siya magawang sawayin nang yakapin niya ako mula sa likuran ko at halikan ang leeg ko.
Nasa loob kami ng hotel suites niya, from the house of my grandfather dito niya ako dinala. Wala naman kaming ginawa dito, natulog lang kami. Tapos paggising namin I only have forty minutes left para makasakay sa eroplano. Na malabo nang mangyari dahil hindi na ako tatanggapin sa airport kung sakali man.
Biyahe pa lang papunta nang airport kakainin na ang natitirang oras para makasakay ako ng eroplano kasama ang Mommy ko. Kaya nagpasya na akong hindi na makakasabay sa Mommy ko pauwi ng Italy.
At
