ฉันนั่งเกร็งอยู่บนรถแท็กซี่โดยที่ไหล่ข้างหนึ่งของฉันมีหัวหนัก ๆ ของพี่ไคล์พิงอยู่ หลังจากที่เจ้าตัวน็อกหลับไปพี่คนขับก็บอกให้ฉันขึ้นมาเพราะเขากลัวว่าพี่ไคล์จะเมาแล้วอ้วกหรือเมาแล้วอาละวาดหรือเปล่าเลยบอกให้ฉันขึ้นมารับผิดชอบ
“อืมม มีนา”ฉันมองใบหน้าหล่อที่หลับตาพริ้มแต่ปากยังคงพร่ำเอ่ยชื่อพี่มีนาออกมา ฉันถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะลูบใบหน้าของอีกฝ่ายเบา ๆ ฉันเองก็อยากให้พี่ไคล์เรียกชื่อฉันบ้างเหมือนกัน ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยเรียกชื่อฉันเลยสักครั้ง
“แฟนเรียกชื่อหนูไม่หยุดเลยแฮะ สงสัยจะรักกันมากสิท่า” พี่คนขับแท็กซี่พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม ฉันเพียงส่งยิ้มเจื่อน ๆ ไปให้แค่นั้น ภายในใจมันเจ็บจนอยากร้องไห้ออกมา ฉันมองไปที่มือของพี่ไคล์ก่อนจะสอดมือตัวเองเข้าไปประสานกัน มือของเขามันอุ่นมากจนไม่อยากจะปล่อยมือนี้ไปเลย
“ขอบคุณที่ช่วยเหลือนะคะ” ฉันบอกกับยามคอนโดที่อาสาแบกร่างพี่ไคล์ขึ้นมาถึงห้องนอน ฉันมอ
