ไคล์ PART
“เชี่ยอยากกลับบ้านว่ะ” ไอ้คิงส์พูดขึ้นและยังจะสีหน้าที่มองก็รู้ว่ามันอยากกลับบ้านเพราะเป็นห่วงน้องสาวมัน
“ไม่ได้! มีสอบเว้ย! น้องมึงก็บอกแล้วว่าจะกลับไปพัก”ไอ้เฉินพูดห้าม ไอ้คิงส์มีท่าทีหงุดหงิดเล็กน้อยแต่ก็ยอมฟังเพื่อนและนั่งลงเหมือนเดิมผมเลยหันมาสนใจมือถือของตัวเองต่อ
“ไคล์” น้ำเสียงเล็ก ๆ เรียกชื่อผม
“มีอะไรเหรอ” ผมเอ่ยถามจริง ๆ ก็ไม่อยากจะตอบหรอกเพราะผมควรเลิกใส่ใจมีนาได้แล้ว
“มีปัญหาอะไรกับน้องเขาหรือเปล่า ทำไมไม่เห็นน้องควีนเข้าหาไคล์เหมือนอย่างเคยเลย” คำพูดของมีนาทำเอาเพื่อนในกลุ่มให้ความสนใจกันหมดส่วนตัวผมชะงักไปเล็กน้อยและก็ไม่รู้จะตอบไปว่าอะไรดี จะให้บอกว่าเมื่อวานผมก็แค่พูดอะไรนิดหน่อยจนน้องเขาร้องไห้และก็อาจจะโกรธผมอยู่แบบนี้ก็คงไม่ได้
“ไม่รู้สิ” ผมตอบปัด ๆ แบบไม่ใส่ใจไป
“เพราะป่วยมั้ง น้องเขาเลยไม่ค่อยมีแรง”ไอ้เฉินเสริมสิ่งที่จะเป็นไปได้ให้
“ไม่ใช่ว่าหันไปชอบ
