"ทำมาใหม่"
"เอาอะไรมาเสิร์ฟ"
"ก็พอทานได้"
"ให้หมากินเถอะ"
พอทุกคนคิดว่าเขาชอบอาหารของฉัน ก็บอกให้ฉันปรุงมันขึ้นโต๊ะในทุกมื้อหนึ่งอย่างรวมกับของหัวหน้าแม่ครัว แต่พอเขารู้ว่ากับข้าวถ้วยไหนเป็นของฉัน เขาก็จะพูดแบบนี้ทุกรอบ ถึงแม้ฟ้าใหม่จะแอบมาบอกฉันว่า เขาบอกคุณเซอร์ให้เก็บมันใส่กล่องเอาไปทานที่ทำงานด้วยทุกวันก็เถอะ
ฉันไม่เชื่อ..ฉันเชื่อหูที่ได้ยินกับตาที่มองเห็นบนโต๊ะอาหารมากกว่า ฟ้าใหม่เพียงแค่กลัวฉันเสียใจ
"วันนี้วันหยุดของนายท่านเหรอฟ้าใหม่ ฉันเห็นเขาวิ่งอยู่บนชายหาดตั้งแต่ตี 5"
"ใช่ค่ะ วันนี้วันอาทิตย์ไงคะ"
"สงสัยฉันอยู่ที่นี่จนลืมวันลืมคืน"
"วันนี้ปกตินายท่านให้พวกเราชาวเมดหยุดครึ่งวันค่ะ สลับกับอีกกลุ่มที่อาทิตย์ก่อนพวกเขาหยุดไปแล้ว"
"ฉันคงไม่มีอย่างพวกเธอหรอก รู้ทั้งรู้ฉันอยู่ในฐานะอะไร"
ฉันยกมือให้ฟ้าใหม่ดูที่ข้อมือของฉันที่เพิ่งได้รับรอยใหม่มาจากเมื่อคืน เมื่อเดิมทุกคืนเข
