นี่มันโต๊ะอาหารนะ! ต่อหน้าคนของเขาด้วย!
ออก อ่อก ออก
ฉันจุกปากจนหายใจไม่ออก มือของเขากดหัวฉันแช่เอาไว้ เขาใช้มือขยุ้มผมฉันเป็นกำและดึงมันลงเพื่อปรับมุมตามที่เขาต้องการ พอได้จุดที่ต้องการเขาก็กดมันลงไปจนสุดคอฉันอีกครั้ง
แคก แค่ก
"อื้อ!!"
ฉันสำลักจนหน้าแดง พยายามพาตัวเองให้หลุดจากความรัดกุมของเขา
"อืม...อ่า!"
น้ำคาวอุ่นพุ่งเต็มคอ เขากดหัวฉันแช่ไว้อยู่แบบนั้นจนฉันต้องกลืนมันลงไป
พอเห็นฉันกลืนมันลงคอจนหมด เขาก็จับหัวฉันผลักออกอย่างแรงจนฉันเซลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้นพรมราคาแพง ฉันรีบยกมือเช็ดริมฝีปากตัวเองที่มันเลอะไปด้วยน้ำคาวของเขา ปาดน้ำตาตัวเองและรีบลุกขึ้นยืนพาตัวเองเดินกลับไปที่เดิม
"ใครสั่งให้กลับไปนั่ง"
เสียงเยือกเย็นนั่นดังขึ้นมาอีกครั้ง
แค่นี้เขายังสร้างความอับอายให้ฉันไม่พอหรือไง!?
เขาลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ ทั้งที่ยังไม่ใส่กางเกง ก้าวเข้ามาหาฉัน กดฉันนอนคว่ำลงในพื้นที่ว่างบนโต๊
