"Doon nagsimula ang lahat. Si Ninong ang nakauna, at siya lang din ang tanging tao na pinagbigyan ko ng sarili ko." Proud na ani nito. Sa haba ng kwento n'ya, iisa lang ang na buong conclusion sa utak ko.
Kabit siya!
Hindi ko rin alam kung bakit proud na proud siya.
Nakalimutan n'ya nga yatang dapat mahinhin siya sa harap ko.
"Baka nagtataka ka kung bakit ganito ako umasta. Pwede naman siguro akong maging ako sa harap mo, 'di ba? Iyong hindi magpapanggap. Iyong hindi ko kailangan isipin kung ano ang sasabihin mo sa inaasta ko."
"Of course." Tugon ko, na bahagyang inayos ang salamin.
"So, iyon na nga! After namin sa tree house, kinain lang n'ya ako roon ha. Pero naulit ang pagtatagpo namin doon. Doon na rin n'ya ako nadali." Humagikgik pa ito. Ibang-iba sa Iskayla na una kong nakilala
