CHAPTER 4 FACELESS

2104 Words

CHAPTER 4 FACELESS ฮึ่ยยย ก็เขากระแทกเข้ามาแบบนี้จะไม่ให้ฉันร้องได้ยังไงล่ะ หรือฉันต้องกลั้นเสียงไว้นะ “ได้ ฉันจะไม่ร้องอีกคอยดู” “จะคอยดู” เมื่อสิ้นเสียงแหบต่ำของไรเฟิล เขาก็ยกยิ้มที่ริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะโถมสะโพกสอบกระหน่ำเข้ามารุนแรงและต่อเนื่อง มือของเขากำชับข้อพับขาฉันแน่นพร้อมกับดันเข้ามาให้เข่าแนบชิดหน้าอก มันลึก... “ฮึก” ไม่นะเมเบล อย่าส่งเสียงน่าเกลียดนั่นออกมาเด็ดขาดเลยนะ กลั้นเอาไว้เดี๋ยวมันก็จบแล้ว ฉันได้แต่คิดปลอบตัวเองในใจเท่านั้น เมื่อไรเฟิลดันมาแบบไม่ออมแรงเลย ร่างกายฉันร้อนเหมือนโดนไฟสุมก็ไม่ปาน มันอึดอัดตรงนั้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ฮะ..” “ไม่ไหวก็ร้องออกมาเถอะน่า ครางออกมาดังๆยิ่งดี” “ไม่” ฉันไม่อยากส่งเสียงรับสัมผัสจากเขา ยอมรับว่าอยากจะร้องแทบแย่เหมือนกัน มัน...ไม่รู้สิ ฉันอึดอัด ไม่รู้ว่ามันอึดอัดตรงไหนกันแน่ อาการบิดมวลที่บริเวณหน้าท้องเริ่มจู่โจมฉันหนักขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับอยู่บนยอดตึกสูงแล้วมองลงมายังที่ต่ำ มันหวิวๆชอบกลจนฉันต้องเกร็งปลายเท้าจิกที่นอนไว้เพื่อระบายอาการแปลกที่ถาโถมเข้ามาเล่นงานฉัน “หึ ดูคนไม่อยากสิวะ แอ่นสะโพกใส่ฉันซะ” “ฮึก” “ร้องออกมาสิ ฉันไม่ว่าหรอก ซี๊ดดด เร็วๆฉันอยากได้ยิน” “ไม่” “เ****นก็บอกว่าเงี่ยน อย่ามาแอ๊บ!!” “อ๊า” ไรเฟิลจับขาฉันอ้าออกจากกันจนสุดแล้วกระหน่ำสวนเข้ามาไม่ยั้ง แรงกว่าเดิม ถี่และรัวกว่าเดิม แล้วฉันก็...มวลท้องกว่าเดิม มันเหมือนกำลังหาทางระบายความอึดอัดนี่ออกทางไหนสักทาง ความรู้สึกมันไล่ต่ำลงเรื่อยๆ จากท้องลงมาท้องน้อย ไม่ไหว ฉันไม่ไหวแล้ว “หยุด!! อ๊ะ ไรเฟิล พอเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว อ๊า” “ฉันไม่หยุด” ทำไมไอ้บ้านี่มันเอาแต่ใจนักนะ ฉันไม่ไหวแล้วเนี่ยไม่เห็นหรือไง รู้สึกถึงความชื้นบริเวณหน้าผาก อย่าบอกนะว่าเหงื่อออกทั้งที่แอร์เย็นขนาดนี้ ฉันเริ่มเครียดแล้วนะ มือไม้ฉันทุบตีเขาพัลวันหวังจะให้เขาพอสักที แต่เหมือนยิ่งฉันขัดขืนยิ่งเหนื่อยเปล่า ไหนจะยิ่งดิ้นแล้วยิ่งรู้สึกว่าอะไรๆของเขามันเข้าได้สะดวกขึ้นอีก แต่คนอย่างฉันมีหรือจะยอมแพ้ หึ.. ปั้ง “กล้ามากนะเธอ!!” มือฉันบังเอิญคว้าไปโดนปืนที่เขาวางไว้เข้าก็เลยเหนี่ยวไกใส่เขาทันที รู้สึกจะแค่เฉียดหัวไหล่ไรเฟิลน่ะนะ เมื่อเสียงปืนสิ้นสุดลงก็พบว่ามีเลือดไหลออกมานิดหน่อยบริเวณไหล่ กระสุนแค่ถากๆหัวไหล่ไปน่ะ น่าจะลงมาอีกหน่อยนะ จะได้ยิงตัดขั้วหัวใจมันไปเลย.. “ก็บอกให้หยุด บอกว่าไม่ไหว นายไม่ฟังฉันบ้างล่ะ ฉันมวลท้องจะแย่ไหนจะตัวร้อนจนจะระเบิดนี่อีก” “เธอแม่ง..โง่ว่ะ” “อ๊ะ ไอ้บ้า อื๊อ ไรเฟิล อ๊ะอ๊ะอ๊ะ กรี๊ดดด” ไรเฟิลด่าฉันโง่แล้วก็เอื้อมมือมาจับสะโพกฉันไว้แน่นพร้อมทั้งยกขึ้นเล็กน้อยแล้วกระหน่ำรัวสวนแท่งแห่งความเป็นชายเข้ามาไม่ยั้ง ร่างกายฉันเกร็งกระตุก รู้สึกเหมือนสิ่งที่อึดอัดอยู่กำลังจะได้ปลดปล่อย... “ซี๊ดดด เธอแม่งโครตแน่น” “อ๊า อ๊า ไรเฟิล ฉัน อื้ม” ฉันรู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่างได้พวยพุ่งออกมาจากบริเวณนั้น เหมือนมีน้ำออกมาจำนวนมากจนฉันได้ยินเสียงน้ำกระทบเนื้อดังขึ้นเรื่อยๆเวลาไรเฟิลกระแทกกระทั้นเข้ามา จากที่รู้สึกอึดอัดก็ผ่อนคลายลง กลับกลายเป็นร่างกายฉันรู้สึกเบาและโล่งเหมือนลอยอยู่ในอากาศ รู้สึกดีเหมือนกัน มันคืออะไร... “ฉันเป็นอะไร” “เธอเสร็จไง เป็นไงบ้างล่ะ ฉันทำถึงใจดีไหม?” “ไม่รู้” “ฮึ่มมม ซี๊ดดด” ไรเฟิลเม้มริมฝีปากแน่นพร้อมกับเชิดหน้าขึ้น เหงื่อไหลลงมาอยู่ที่กรามและคางเล็กน้อย ไรผมสีดำของเขาเริ่มชื้นไปด้วยเหงื่อ ร่างกายเขาเกร็งกระตุกอยู่ไม่กี่ทีพร้อมกับลมหายใจกระหืดหอบเหมือนคนเหนื่อย “เธอมองหน้าฉันทำไม” “แล้วฉันมองไม่ได้หรือไงยะ เสร็จแล้วใช่ไหม? ฉันจะได้กลับสักที” “จะไสหัวไปไหนก็ไป ถ้าลงจากเตียงฉันได้นะ” “ไรเฟิล!!” RIFLE TALK ยัยนี่ต้องมีของดีแน่ๆที่สามารถทำให้คนอย่างผมน้ำแตกได้ในเวลาแค่สิบห้านาที บัดซบเอ้ย.. เสียเชิงชายหมด ดันมาแตกเร็วซะนี่ ของดีที่ว่าก็คงจะเป็นตรงนั้นของเธอนั่นแหละ แหม่ โครตแน่น แถมยังตอดรัดผมตุ้บๆจนผมคุมแรงที่จะกระหน่ำใส่เธอไม่ได้ มีแรงแค่ไหนผมใส่ไม่ยั้ง อย่างนี้ผมให้ทิปไม่อั้นนะครับบอกเลย ถือว่าเป็นของแปลกใหม่ ของสด ของซิง... “อื้อ” ผมจัดการถอดถุงยางอนามัยที่เต็มไปด้วยน้ำกามครึ่งค่อนถุงทิ้งเรียบร้อย แล้วตอนนี้ก็..เอาสด.. เธอยังคงต่อต้านผมด้วยการผลักใสและทุบตีผม แต่แรงแค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอกนะถ้าเธอไม่คว้าปืนมายิงแบบเมื่อกี้ ยอมรับว่าตกใจ แต่ผมก็สามารถแย่งปืนจากเธอได้ในเสี้ยววินาทีต่อมา ทำผมได้เลือด...แสบนักนะ “อ๊ะ อ๊า พอ” “ฉันไม่พอ ฉันไม่หยุด ไม่ต้องมาสั่ง อ่า” คำสั่งของเธอที่ต้องแทรกออกมากับเสียงครางร้องแทบทุกประโยค เธอบอกให้ผมหยุด แล้วผมต้องทำตามหรือไง ก็ผมยังไม่อยากหยุด ยังเสียวไม่สุด ก็ยังไม่จำเป็นต้องพอ ผมยังคงดึงดันทำของผมต่อไปเรื่อยๆ บางทีเธอก็เด้งตอบรับสัมผัสจากผมเองด้วยซ้ำ ผมรู้นะว่าเธอเสียวเพราะผมก็โครตเสียวเหมือนกัน แต่ยัยนี่ดันไม่ยอมรับไงว่าเสียว ทำไมวะ? แค่ยอมรับความรู้สึกมันยากอะไรนักหนา ลองเป็นผู้หญิงคนอื่นที่ผมผ่านมาสิ พวกเธอร้องเสียว ซี๊ด ซ๊าด จนไม่อยากให้ผมหยุดด้วยซ้ำ อย่างตอนนี้...เธอก็แอ่นสะโพกรับผมอยู่ ก็รู้...ว่าจะเสร็จ “อ๊ะ นายหยุดทำไมเนี่ย!! จิ๊!” “แล้วทำไมฉันต้องทำ? บอกเหตุผลดิ?” “ก็ฉัน...” ก็ยังคงเงียบต่อไป แล้วทำไมผมต้องมาเหนื่อยพูดมากแบบนี้ด้วยวะเนี่ย ปกติก็ไม่ใช่จะพูดอะไรมากมาย แล้วผมจะมาพูดมาถามอะไรเธอ มึงประสาทแล้วไอ้ไรเฟิล พอคิดได้ก็ไม่อยากจะขยับปากพูดขึ้นมาเลย ไม่เห็นอยากจะรู้เลยว่าเธอจะเป็นอะไรยังไง มีหน้าที่แค่นอนแบให้ผมเอาก็ทำหน้าที่ต่อไป พอผมพอเมื่อไรก็จ่ายเงินแล้วแยกย้ายเป็นอันจบ “อ๊า อ๊า ไรเฟิล อื้อ เบา” “ซี๊ดดด” น้ำที่สองก็แตกเรียบร้อย... เริ่มเหนื่อยแล้วว่ะ!! แต่ยังไม่อยากพอ ผมไม่พักเลยสักนาทีตั้งแต่ยกแรก คือมันไม่อยากจะเอาออกห่างจากโพรงคับแคบของเธอน่ะ อยากจะแช่ไว้นานๆ เอวผมยังคงทำหน้าที่ได้ดีเสมอต้นเสมอปลาย เธอเลิกทุบตีผมแล้วล่ะตอนนี้ นอนทิ้งตัวลงธรรมดาไม่มีพิษมีภัยอะไร แต่ดูเหมือนคนจะหมดแรงยังไงก็ไม่รู้ เสียงครางร้องที่เริ่มแผ่วลงเรื่อยๆ และดวงตาคู่สวยกำลังจะปิดลง ง่วงก็นอนไป ผมทำเองได้... “ฉัน ไม่ ไหว...” นี่คงจะเป็นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินล่ะมั้ง ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอ อยากหลับก็หลับ ถ้าหลับลงก็หลับไป ในเมื่อของเธอยังทำผมเสียวได้อยู่ผมก็ยังทำต่อไป “นี่ เธอ” “....” “เฮ้!” “....” “โว๊ะ นอนนิ่งทำซากอะไรวะ หมดอารมณ์แล้วว่ะแม่ง” ใช่ หมดอารมณ์ ก็มันเงียบนี่ ไม่มีเสียงคราญครางสร้างอารมณ์ของเธอที่ก่อนหน้านี้ร้องเรียกชื่อผมแทบเป็นแทบตาย ตอนนี้นอนนิ่งเป็นผักเลย หงุดหงิดว่ะ ต้องตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่องนะโว้ย!! ผมถอดถอนตัวตนออกมาเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ต้องปลุกเธอก่อน มาหลับใส่แบบนี้มันหักหน้าผมชัดๆ คือยังไง?ผมเอาไม่มันส์? “ตื่น!!” ปัง! “เฮ้ย...เป็นไรวะ” ผมยิงปืนเฉียดใบหูเธอไปนิดเดียว ตอนนี้ลูกกระสุนคงจมลงหมอนไปแล้ว แต่เจ้าตัวยังนอนนิ่งไม่กระดิก เสียงปืนนะครับไม่รู้สึกตัวเลยหรือไง อย่างนี้ไม่ได้เรียกหลับแล้ว เธอสลบชัดๆ “อ่อนแอชะมัด โดนเอาแค่นี้สลบเฉย” ก็ให้เธอหลับไปแล้วกันถ้างั้นน่ะ ผมก็เหนื่อยแล้วเหมือนกันวันนี้ก็ทำงานมาทั้งวันเลย ว่าแล้วก็ไปนอนแช่น้ำอุ่นสักหน่อยแล้วกัน ตัวผมนอนแช่น้ำอุ่นแต่สมองกลับนึกย้อนไปยังสัมผัสของเธอเมื่อครู่ สัมผัสต่างๆของคนที่นอนสลบอยู่บนเตียงผมนั่นไง นึกถึงสัมผัสตรงไหนก็อุ่นตรงนั้น นึกถึงตอนเธอจูบก็รู้สึกอุ่นที่ปาก ตอนที่สูดดมกลิ่นกายที่หอมเย้ายวนนั้นก็รู้สึกอุ่นที่จมูก นึกถึงสัมผัสที่ผมกระแทกกระทั้นเข้าไปก็ทำให้รู้สึกอุ่นที่.... “กูยิ้มทำไม?” เมื่อผมหันไปเจอภาพสะท้อนของตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ในห้องน้ำก็ถึงกับต้องตั้งคำถามกับตัวเองขึ้นมา เออ แล้วกูจะยิ้มทำไมวะ? เห็นตัวเองยิ้มแล้วหงุดหงิดงุ่นง่านขึ้นมาทันที ผมเลยลุกไปเช็ดตัวแล้วเอาผ้าขนหนูพันเอวอย่างลวกๆจากนั้นก็เดินออกไปยังห้องนอนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า “หือ อะไรวะน่ะ” ผมมองเห็นคนตัวเล็กนอนร่างเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงไม่ขยับเขยื้อน พลันสายตาก็ดันไปเห็นอะไรเป็นจุดๆก้อนๆ ผมจึงเดินไปดูบริเวณเตียงทันที “ลิ่มเลือด?” มันเป็นลิ่มเลือดจริงๆ พร้อมกับคราบเลือดเป็นทางยาว ไหนจะสะเก็ดเลือดเล็กๆนี่อีก ไม่ใช่ผมยิงโดนหัวเธอเป็นรูไปแล้วหรอ?สายตารีบเงยมองบริเวณหัวของเธอ “ก็ยิงไม่โดนนี่หว่า” ผมมองไล่ตามรอยเลือดขึ้นไปจนถึงตรงที่ผ้าห่มบังอยู่จึงใช้มือยกผ้าห่มขว้างไปให้พ้นทาง พลันสายตาก็สบกับตรงนั้นของเธอ “หะ เหี้ยยยย!!” บริเวณตรงนั้นของเธอฉีกขาดอย่างเห็นได้ชัด ณ ตอนนี้ก็ยังมีเลือดไหลออกมาอยู่เล็กน้อย ยอมรับว่าผมตกใจมาก ทั้งที่ก็เห็นเลือดเป็นเรื่องปกติในชีวิตแต่ครั้งนี้มันแตกต่าง ผมกลับกลัวความผิด ที่เธอเป็นแบบนี้เพราะผมไง หรือไม่จริง? สมองนึกย้อนไปตอนมีอะไรกันกับเธอ ผมรุนแรงกับเธอจริงๆ ตั้งแต่เริ่มเข้าไปจนถึงตอนสุดท้ายที่เธอสลบผมก็ไม่ได้เบาแรงลงเลย กลับทำรุนแรงเพิ่มขึ้นตามอารมณ์ตัวเองด้วยซ้ำ เอ๊ะ...ผู้หญิงซิงก็มีเลือดปกติปะวะ กูอะคิดมากไปเอง เออ ผมเคยได้ยินว่าถ้าซิงจะมีเลือด แล้วผมมาว้าวุ่นอะไรเนี่ย ว่าแล้วก็อุ้มเธอไปยังอ่างอาบน้ำที่ผมลงอาบเมื่อครู่อย่างหมั่นใส้ ข้อหาทำผมตกใจ โครม โยนแม่งเลยครับ ไหนๆก็ไม่มีสติลุกขึ้นมาด่าผมอยู่แล้ว จะแคร์อะไร ผมก็ปล่อยให้เธอแช่น้ำแบบนั้นแหละให้โดนน้ำบ้างคราบอะไรที่เลอะจะได้จางลง เดี๋ยวสักพักค่อยมาอุ้มออกไป ส่วนตัวผมก็มาเก็บปืนที่เกือบปลิดชีพเธอและผมเมื่อครู่ให้เข้าที่เข้าทาง พร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอนแสนสบาย และเดินไปเคลียเอกสารที่ค้างวันนี้อยู่ครู่ใหญ่ “ไอ้ริค บอกแม่บ้านมาเปลี่ยนผ้าปูเตียงใหม่ที” ผมจัดการโทรบอกลูกน้องคนสนิทที่อยู่หน้าห้องเรียกแม่บ้านมาจัดการพวกคราบสกปรกนี่ออกไปซะ ง่วงนอนเป็นบ้าเลย เมื่อปูผ้าปูเตียงสีเทาอ่อนผืนใหม่เรียบร้อยแล้ว ผมก็ล้มตัวนอนทันที ไม่นานตาผมก็ปิดลงด้วยความเพลีย เหนื่อย...ชะมัด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more