กำลังใจของน้องเนย

803 Words
สวัสดีค่ะเราขอแนะนำตัวก่อนน๊า เราชื่อน้องเนย ลูกพ่อคีย์แม่ตาหวานเป็นลูกคนที่สี่ค่ะ ตอนนี้อายุก็18ปีแล้วค่าและกำลังจะจบมอหกในอีกไม่กี่วัน เรามีพี่น้องเยอะมากเลยนะ คนแรกพี่ชายคนโตของเราชื่อพี่อคินแล้วก็พี่ครีมพี่สาวผู้เข้มงวดกับน้องๆทุกคนซึ่งเป็นฝาแฝดพี่อคิน ตามมาด้วยเจ้เค้กพี่สาวฝาแฝดเราเองที่สนิทกันที่สุด และคนสุดท้องน้องเล็กสุดเจ้าเจแปนจอมป่วน วันนี้เราจะไปสอบเราเลยอยากได้กำลังใจจากพี่วาตะ เราเลยนั่งดูรูปพี่วาตะเพื่อเรียกขวัญและกำลังใจโดยการจุ๊บที่รูปหล่อๆเหมือนอปป้าเกาหลีแม้จะเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นก็เหอะ^^ "เป็นกำลังใจให้น้องเนยด้วยนะคะพี่วาตะ จุ๊บ จุ๊บ ^^" พี่วาตะเป็นลูกชายลุงนายซึ่งเป็นเพื่อนของพ่อกับแม่ ตอนนี้พี่วาตะเค้าเรียนอยู่ที่อเมริกาแต่ก็จะกลับมาแล้วนะ มาทำตามสัญญา....... พี่วาตะอายุมากกว่าเราสองปีตอนนี้ก็น่าจะ20 อยากจะบอกว่าเราสองคนเป็นคู่หมั้นคู่หมายกัน(แบบไม่เป็นทางการ)มาตั้งแต่เด็ก แม่เล่าให้ฟังว่าพี่วาตะบอกชอบเราตั้งแต่เราอายุแค่หนึ่งขวบเองนะตอนนั้นพี่วาตะอายุสามขวบ พี่วาตะให้พวงกุญแจพี่มิคกี้เม้าท์ให้เราด้วยนะ แม่เก็บไว้ให้และเอามาให้เราตอนขึ้นมอหนึ่งเราห้อยมันที่กระเป๋านักเรียนตลอดจนถึงปัจจุบัน โหนับดูก็หลายปี และนั่นเป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน แล้วพอโตขึ้นมาหน่อย วันนั้นเป็นวันแต่งงานแม่กับพ่อ เรากับพี่วาตะก็มาเจอกันเป็นครั้งที่สองตอนนั้นเราจำพี่วาตะไม่ได้หรอกเพราะตั้งแต่เจอกันครั้งแรกที่ญี่ปุ่นก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลยแม่บอกแค่ว่าพี่วาตะเป็นลูกชายเพื่อนพ่อ ในตอนนั้นเราสามขวบพี่วาตะห้าขวบ รูปถ่ายของเราสองคนก็ยังอยู่ในอัลบั้มรูปงานแต่งงานของพ่อกับแม่ มีหลายรูปมากแต่มีอยู่รูปนึงที่เป็นไฮไลท์ รูปนั้นเป็นรูปพี่วาตะจุ๊บปากกับจุ๊บแก้มเราข้างท่ามกลางญาติสนิทมิตรสหายหลายร้อยคนในวันนั้นที่มาร่วมงาน แม่เล่าว่าพ่อคีย์โมโหจนควันออกหูเลยที่ลูกสาวโดนหนุ่มน้อยจุ๊บปากกับแก้ม แต่ทุกอย่างก็ผ่านไป เพราะแม่หวาน เรากลับมาเปิดดูกี่ครั้งก็เขิน ตอนนี้ก็ยังเขินเลยค่ะ><
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD