...
เช้าวันต่อมา...
“อื้ออ...” เจ๊ซุ้ยตื่นขึ้นมาหลังจากที่หลับสนิทอยู่ที่โซฟาห้องของตอง เธอบิดขี้เกียจ มองซ้ายมองขวา ไม่เห็นตอง เห็นแต่บทที่ทั้งคู่ซ้อมกันวางไปอยู่บนโต๊ะ เลยคิดว่าตองคงจะอยู่ที่ห้องนอนของตัวเอง และฟ้าคงจะกลับไปแล้ว วันนี้เป็นวันหยุดที่ตองไม่มีงาน ละครที่ตองจะต้องถ่ายวันนี้ไม่มีฉากของเขาทั้งสองคน ผู้กำกับให้ทั้งคู่พักและซ้อมบทกันอย่างเต็มที เพราะหลังจากนี้จะเริ่มถ่ายกันอย่างจริงจัง เจ๊ซุ้ยเลยจะกลับบ้านตัวเอง ปล่อยให้ตองพักผ่อนไป เธอเดินมาที่หน้าประตู กำลังจะสวมรองเท้า
“(O_o?)” แต่เจ๊ซุ้ยก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่างเข้า
“ร้องเท้าผู้หญิง” เธอหันขวับเข้ามาในห้องทันที ตอนแรกว่าจะกลับ แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนใจแล้ว เธอเดินตรงเข้ามาในห้องของตองอีกรอบ มาหยุดที่ห้องนอนของตอง เจ๊ซุ้ยยืนทำใจอยู่พักหนึ่งว่าจะเข้าไปดีไหม มันคงไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอกน่า...บางทีเธออาจจะกังวลไปเอง แต่เธอ
