09
335 Words
“ความจริง...ผมชอบน้องสาวคุณ” เธอนิ่งไปสักพัก ก่อนจะพูดต่อ
“ยัยฟ้านะหรอคะ” เธอยิ้มกลบเกลื่อน เพื่อที่จะไม่ให้ตองจับได้ ว่าเธอรู้สึกยังไง ทั้งที่ในใจ เธอรู้สึกเหมือนโดนมีดแทงข้างหลัง แต่ก็ยังทำใบหน้ายิ้ม เพื่อที่จะฟังตองพูดต่อ
“ครับ ผมชอบฟ้า และที่ผมมาพบคุณวันนี้ ผมแค่ยากจะยกเลิกงานดูตัวของเรา การถูกพ่อคลุมถุงชนผมคิดว่ามันไม่โอเค คุณก็คิดแบบนั้นใช่ไหม” ตองพูดก่อนจะยิ้มให้หญิงสาว
ผมคิดว่า ไม่มีใครโอเคกับการโดนจับแต่งงานหรอก ขนาดพี่น้องของผมยังไม่โอเคเลย แต่บังเอิญโชคดี ที่ทุกคนสามารถที่จะรักกับคนที่พ่อหามาให้ได้ ยกเว้นผม
“นั้นสิค่ะ ไม่มีใครโอเค” เธอใบหน้าซีด แต่ก็ยังที่จะตอบฝั่งตรงข้ามด้วยรอยยิ้ม ต่อให้เธอจะฝืดยิ้มให้ก็ตาม
“เห็นไหมละครับ คุณคิดเหมือนผม” ตองยังคงพูดด้วยท่าทางสนุก เขาไม่ได้คิดอะไร เพราะเขาคิดแค่ว่า ยังไงเธอก็ต้องคิดเหมือนเขา
“ถึงเวลาแล้วละครับ ผมต้องไปกองถ่ายละ ขอบคุณนะที่เข้าใจผม” ตองลุกขึ้น โค้งตัวให้กับหญิงสาว ก่อนจะโบกมือยิ้มให้กับเธอ เธอก็ลุกขึ้นยิ้มตอบกลับเขาเช่นกัน พอตองออกจากห้องไป เธอก็มาคว้ารูปครอบครัว ที่มีฟ้าอยู่ในเฟรมนั้นด้วย สายตาที่นิ่ง กำลังค่อยๆ แกะรูปออกจากกรอบ เธอมองไปที่รูปครอบครัวนั้น
“หน้าด้าน” เสียงที่เรียบนิ่ง กำลังกำรูปในมือด้วยความโกธร เธอกำลังโกธรจนเลือดขึ้นหน้า ใบหน้าสวยกำลังแปรเปลี่ยนเป็นปีศาจ เธอพ้นลมหายใจออกมาด้วยความแรง ก่อนจะปารูปนั้นลงถังขยะ
- Writer
