17
434 Words
“คุยอะไรกันอยู่หรอคะ” และในที่สุดบทของฟ้าก็ออก พวกเราทำท่าทางปกติ ยิ้มให้กับเธอตามบท เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“คุยเรื่องส่วนตัวนะครับ” บทของผมก็คือต้องตอบเธอกลับ แต่มันจะมีบทของไอ้อิฐมาแทรกความหวานของเราตลอด
“อ้าวพลอย ชีวิตแต่งงานเป็นยังไงบ้าง” มันก็ต้องเล่นตามบทนั้นแหละ แต่ทำไมมันเหมือนชีวิตจริงขนาดนี้กันวะ
“มีความสุขดีค่ะ ตลอดเวลาที่พลอยอยู่กับซัน พลอยมีความสุขมากๆเลย” พอบทนี้พูดจบ ผมก็ต้องหันใบหน้าไปหามัน เพื่อยิ้มให้มันรับรู้ว่า ผู้หญิงเขามีความสุขกับการใช้ชีวิตคู่ร่วมกับเรา แถมผมยังต้องทำหน้าตากวนใส่มันด้วย
“คิดว่าโดนหมา รังแกเสียอีก” ไอ้อิฐมันรับบทเป็นแฟนเก่านางเอก ผู้ชายคนแรกของนางเอก และมันจะต้องคอยตามกัดผม อย่างที่มันพูดนี้แหละ
“หมาอะไรคะ”
“หมาบ้านะครับ” สายตายังคงจ้องมาทางผมเขม็ง มันกำลังเล่นสงครามประสาทกับผมอยู่ใช่ไหม
“พลอยเกียดหมาจะตายไป ไม่มีหมาตัวไหนรังแกหรอกคะ”
“นอกจากหมาที่มันบินมาจากเมืองนอกนะพลอย ที่มันยังคงเห่าไม่เลิก” ผมรู้สึกชอบบทตัวเองเหมือนกันนะ ที่ต้องต่อกลอนกับไอ้อิฐไปมา สนุกดีเหมือนกัน
“สองคนนี้พูดอะไรกัน พลอยงงไปหมดแล้ว คุยกันไปก่อนนะคะ พลอยขอตัวก่อน” สายตาเราทั้งคู่ยังคงจ้องกันไม่เลิก มันเหมือนรัศมี หรือเหมือนสงครามโลกครั้งที่สอง ที่ต่างฝ่ายต่างปาระเบิดใส่กัน แต่ผมจะต้องชนะในสงครามครั้งนี้ ผมดึงข้อมือฟ้าเข้ามาหาตัวเองทันที จนเธอตกใจ
“ตองจะทำอะไร” เธอพูดด้วยเสียงเบาๆ เพื่อเป็นการเตือนผม ส่วนผมกับไอ้อิฐก็ยังคงจ้องตากันแบบนั้น และไอ้อิฐเองก็ยังคงมองมายังมือที่ผมจับข้อมือของฟ้าไว้
“จำไว้ ว่าผู้หญิงคนนี้กูจอง”
“อุ๊ป!” ผมจับใบหน้าสวยของฟ้า เข้ามาประกบริมฝีปากตัวเองทันที ไม่รู้ว่าสายตาไอ้อิฐมันเป็นยังไง แต่ตอนนี้ ผมกำลังจะประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่า ผมจะจีบฟ้า
“ไอ้เชี้ยตอง” ไอ้อิฐพูดขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึงกับการกระทำของผม
“น้องตองเล่นนอกบท!”
- Writer
