ตอนที่2หนีเที่ยว

1291 Words
หลังจากที่คนตัวโตเดินออกมาไปจากห้องร่างเล็กก็ ได้หยิบโทรศัพท์โทรหาคนๆหนึ่ง "มุขแกอยู่ไหนอะ"เสียงเล็กถามเพื่อนตังเองด้วยความรีบร้อน "อยู่คอนโดมีไรรึเปล่าโทรมาแต่เช้า" "ก็มุขบอกว่าวันนี้มุขจะพาลินไปเที่ยวนิ" "ไหนตอนแรกลินบอกไม่ไปไง"คนเป็นเพื่อนรีบสวน ทันควันเพราะเมื่อวานนี้มิลินบอกว่าไม่อยากไป "ตอนนี้ลินอยากไปแล้วมุขพาลินไปเถอะน้าาาา" "ก็ได้ๆคืนนี้ค้างห้องฉันอยากไปเที่ยวผับด้วย" "ได้สิ มุขจะมารับลินตอนไหนเหรอ?" "7:30 จะพาไปเที่ยวหลายที่ปิดเทอมทั้งที" "ได้เลยเดี๋ยวลินรอลินขอไปอาบน้ำก่อน"พูดจบร่างเล็กก็ตัดสายคนเป็นเพื่อนทันที 7:20 ร่างเล็กเดินมาพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้มดวงตามองพี่สาวตัวเองที่นั่งอยู่ห้องรับแขกไม่กระพริบ "พี่แพรค่าาาา"ร่างเล็กเรียกพี่สาวตัวเองด้วยน้ำเสียงอ้อนแล้วเดินไปนั่งกอดพี่สาวตัวเองที่โซฟา "มีอะไรวันนี่อ้อนพี่มีอะไรยัยกระต่ายน้อย" "ลินขอไปเที่ยวกับมุขได้มั้ยค่ะ" "ไปเที่ยวที่ไหน?" "มุขบอกจะพาไปหลายที่คะ คืนนี้ลินขอพักนอนห้องมุขนะค่ะ"ร่างเล็กของพี่สาวตัวเองด้วยน้ำน้ำเสียงอ้อน "จะไปเที่ยวผับกันอีกแล้วเหรอ?"คนเป็นพี่ถามขึ้นเพราะทุกครั้งที่เที่ยวผับมิลินมักจะขอค้างคอนโดมุข "ไช่คะมุขบอกว่าอยากเที่ยวผับ น้าาาาาพี่แพรให้ลินไปเถอะน้าาาลินสัญญาว่าลินโทรบอกพี่แพรทุก3ชั่วโมงเหมือนเดิม"ร่างเล็กกอดพี่สาวตัวเองแน่นๆแล้วมองตาเเป้ว "ก็ได้ๆ"แพรวาต้องอนุญาตเพราะทนลูกอ้อนของน้องสาวตัวเองไม่ไหว "เย้!!ขอบคุณค่ะ"ไม่ได้ยินคำอนุญาตจากพี่สาวร่าง เล็กก็ได้หอมแก้มพี่สาวไปหนึ่งที "จะไม่คุยกับภาคินก่อนเหรอ"แพรวารีบถามเพราะตอนภาคินมาถึงชื่อแรกที่เขาถามหาคือชื่อร่างเล็กที่กอดเธออยู่ "ไม่คะ พี่คินเข้าไปหาลินที่ห้องตั้งแต่เช้าแล้ว" ร่างเล็กรีบตอบพี่สาวเพราะกลัวพี่สาวจับได้ว่าเธอโกหกที่จริงเขาให้เธอมารอข้างล่างแต่เธอไม่อยากคุยกับเขาเลยจะหนีไปเที่ยว "งั้นลินไปก่อนนะคะ"พูดจบร่างเล็กก็ลุกจากโซฟา แล้วเดินมาหน้าบ้านจึงเห็นว่ารถของมุขจอดอยู่หน้าบ้านแล้ว "รอนานมั้ย? ลินขอโทษลินอ้อนพี่แพรอยู่" ทันทีที่เปิดประตูร่างเล็กรีบเอ่ยถามเพื่อนในทันที "ไม่นาน รีบขึ้นมาเถอะ" "เราจะไปเที่ยวไหนกันเหรอ?"ทันทีที่ขึ้นรถเสร็จร่างเล็กก็รีบหันไปถามเพื่อนทันที "ไปคาเฟ่แมวกันมั้ย? หรือจะไปคาเฟ่กระต่าย?" "แล้วแต่มุขเลย ลินไปที่ไหนก็ได้" "งั้นไปทั้งสองเลยละกันน" "ทำไมวันนี้ถึงไม่อยากอยู่บ้านหล่ะ"ทันทีที่รถออกมุขก็ได้เอ่ยถามร่างเล็กเพราะปกติมิลินไม่เคยโทรปาเธอเพราะอยากให้เธอพาไปเที่ยว "พี่คินกลับมาหน่ะสิ" "ฉันก็นึกว่าทำไม แกทำฉันเป็นห่วงแถบแย่นึกว่ามีคนรังแก แล้วพี่คินกลับมาไม่ดีเหรอ?" "ไม่ดี!!! เขาชอบดุลินอะ แค่เขาโทรมาดุลินก็จะร้องอยู่ แล้วนี่เจอตัวจริงแค่เห็นหน้าน้ำตาก็คลอเบ้าแล้ว"เธอเล่าให้เพื่อนสนิทฟังด้วยน้ำเสียงจะร้องไห้ "โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะแล้วทำไมลินถึงกลัวพี่คินหล่ะ" "ตอนเด็กๆเขาขังลินไว้ในกรงกับเสือตัวสีดำอะ"ขณะที่กำลังพูดน้ำตาเธอก็ได้ไหลลงมาอาบแก้ม "ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวเราไปเที่ยวกันเลิกร้องได้แล้ว" ด้านภาคิน ทันทีที่เขาลงมาถึงห้องรับแขกเขาจึงหันไปถาม แพรวา "มิลินไปไหน" "ไปเที่ยวกับมุขแล้วลินบอกว่าคุยกับแกแล้วนี่ลินบอกว่าแกเข้าไปคุยกับลินตั้งแต่เช้าแล้ว" "แค่บอกให้ลินลงมารอข้างล่าง"ทันทีที่พูดจบเขาก็นั่งลงข้างๆพี่ชายตัวเองที่ตอนนี้กำลังนอนอยู่ที่ที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับแพรวาแต่ทันที่นั่งลงพี่ชายของเขาก็พูดขึ้นมา "มึงโดนน้องหนีหน้าแล้วไอคิน" "หนียังไงก็หนีไม่พ้นหรอก"เขาตอบพร้อมกับหันไป มองหน้าพี่ชาย "ถ้ามึงยังไม่กลับน้องคงไม่โพล่หน้ามาให้มึงดุหรอก" "ผมจะเอามิลินไปอยู่ด้วย" "ห่ะ!!!!!!แกจะทำอย่างงี้ไม่ได้นะ"แพรวารีบสวนขึ้นมาทันควันเมื่อได้ยินสิ่งภาคินพูด "ทำไมจะไม่ได้ล่ะ!!" "ก็เพราะมิลินเป็นน้องสาวฉันแล้วอีกอย่างไปอยู่กับแกจะปลอดภัยรึเปล่า" "เป็นน้องสาวพี่แต่เป็นภรรยาผมอย่างถูกต้องตามกฎหมาย" "ก็อย่าซะสิ!!!ฉันไม่ยอมปล่อยให้ลินไปอยู่กับ แกหรอก" "น้องสาวพี่จะผมเลี้ยงของผมมาตั้งแต่5ขวบนะอย่าลืมสิ!!!" "ทิ้งน้องฉันไว้ในกรงเสือเรียกว่าเลี้ยงได้ด้วยเหรอ!!!"แพรวาเถียงเสียงดังลั่นเพราะเรื่องนี้คือเรื่องนี้เป็นปมในใจของมิลินตั้งแต่เด็ก "พี่ลืมไปแล้วเหรอว่าที่นี่มีคนจะฆ่ามิลินอยู่!!!" "ฉันดูแลได้" "เหรอ!แล้วรู้รึเปล่าว่าตอนนี้ไม่ได้มีแค่พวกอาของพี่ แต่ยังมีนักซื้อหุ้นอีกเป็นสิบคนที่อยากจะฆ่าพี่กับมิลิน" "นักถือหุ้นถึงฆ่าฉันกับมิลินก็ไม่ไดหุ้นตรงนั้นอยู่ดี" "ถึงจะไม่ได้แต่หุ้นทั้งหมดจะตกไปอยู่ของคุณเบลล์ทันทีแล้วคิดว่าคุณเบลล์จะเอาหุ้นไปทำอะไรล่ะ" "แล้วคิดว่าถ้าฉันอยู่ที่นี่มิลินจะยอมไปกับนายรึไง" "ผมมีวิธีสายของผมสืบมาว่าคุณเบลล์จ้างคนมาเพื่อที่จะฆ่าพี่แต่ถ้าพี่ตายโดยไม่ต้องถูกยิงจะไม่ง่ายกว่าเหรอ" "หมายความว่ายังไง" "พี่จะต้องแกล้งตายแล้วหนีไปอยู่ที่อื่นก่อนสักพักแต่ไม่ต้องห่วงถึงพี่จะแกล้งตายถ้าพี่โอนหุ้นให้พี่เคนคุณเบลล์ก็จะไม่ได้หุ้น" "แล้วหุ้นของมิลินล่ะลินยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตัวเองมีหุ้น" "เดี๋ยวผมจัดการเองเรื่องหุ้นลินเดี๋ยวผมเป็นคนโอนให้พี่เคนเอง" "ถ้าแกสัญญาว่าจะดูแลลินให้ปลอดภัยฉันก็โอเค" "โอเค!" "เรื่องแกล้งตายเดี๋ยวฉันติดต่อโรงพยาบาลให้"เคนที่นั่งฟังอยู่นานได้พูดขึ้น "แล้วจะเริ่มแผนตอนไหน?"แพรวาได้ถามขึ้น "อีกสามวันแผนจะเริ่มวันศุกร์ส่วนจะเป็นอะไรตายก็จัดการกันเอาเอง"พูดจบเขาก็ยืนขึ้นเต็มความสูงแล้วเดินขึ้นห้องตัวเอง ด้านมิลิน 19:00 ณ ห้องมุข "ทนายบอกว่าเอกสารเรียบร้อยแล้วมุขว่าไง" "ลินว่าไงฉันก็ว่างั้นแหละว่าแต่จะฟ้องอย่าคดีอะไรเหรอ?" "ชายหญิงไม่เคยเป็นหนึ่งเดียวกันนี่เป็นข้อเดียวที่ฟ้องได้" "เอกสารฟ้องอย่ามาวันไหนล่ะ?" "เห็นทะนายบอกว่าฝากลูกชายมาน่าจะถึงลินพรุ่งนี้"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD