เพราะDad ป่วยแบบกระทันหัน ดินเนอร์ขอบคุณกวินตาที่เขาเตรียมไว้ต้องล้มเลิก เหลือเพียงอาหารมื้อเย็นแบบง่ายๆ เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางมุ่งหน้าสู่ภูเก็ต
เควินในชุดเดินทางก้มหน้ามองหญิงสาว เดินตามมาส่งเขาที่หน้าประตูห้องดูอาลัยอาวรณ์ ที่จริงเขาอยากหอบหิ้วหญิงสาวไปด้วย แต่เชื่อว่าต้องจบเห่แน่ๆ ถ้าทำอย่างนั้น เพราะพี่ชายของเธอที่เป็นตำรวจ ยังไม่เลิกสืบแม้สักวัน
เขาตัดใจสั่งลาหญิงสาว อยากจะพาไปด้วยใจแทบขาด แต่ทำไม่ได้
"อยู่ที่นี่อย่าดื้อนะที่รัก อยู่แต่ในนี้จะปลอดภัย เลิกงานแล้วกลับห้องอย่า เถลไถลเด็ดขาด"
กวินตาทำกริยาน่ารัก แกล้งคล้องแขนเพื่อเอาใจ
"โฟมสัญญา โฟมจะไม่เหลวใหลแน่นอน"
เควินทำสีหน้ายุ่งยาก ห่วงหน้าพะวงหลัง มือหนึ่งหมุนลูกบิดประตูค้างไว้ อีกมือทิ้งกระเป๋าเดินทางสอดมือแทรกระหว่างเส้นผม บังคับท้ายทอยให้แหงนหน้าขึ้นมารอรับจูบ
"อื้อ..." กวินตาครางประท้วง ใช้มือยันอกของเขาเอาไว้ แ
