Prince Ivan

KABANATA V - LARUAN

KABANATA V – “Laruan”

“BIGYAN mo lang ako ng bente kwarto oras para mapatunayan ko sa iyong hindi ako ang pumatay kay pareng bartender.” Sabi ko kay officer Sarmiento. Narito ako ngayon sa loob ng presinto. Sa interogation room, hindi rin ako talaga pwedeng magtagal dito dahil kung mananatili ako rito at makukulong sa salang wala naman akong kinalaman, magsisimulang maghalungkat ang mga pulis tungkol sa pagkatao ko.

Isa sa mga nagustuhan sa akin ni Tony Boy ay ang pagiging malinis kong magtrabaho. Wala akong iniiwanang maliit na detalye sa lahat ng mga pinagagawa niya. Walang bakas na maaaring magturo sa akin sa mga bagay na ginagawa ko.

Ano bang ginagawa ko? Simple lang, pumapatay ako ng mga tao. Binibigay lang sa akin ni Tony Boy ang mga pangalan na gusto niyang ipatumba. Wala ng tanong tanong pa. Hindi ko na inaalam kung mabuti o masamang tao sila basta ang alam ko meron silang atraso kay boss. Gagawin ko ang trabaho ko. Siguro nga, sa impierno ako mapupunta kung sakaling mamatay na talaga ako kaya naman habang nandito pa ako sa lupa ng San Pedro, sasamantalahin ko lang muna ang natitirang buhay ko. Iyon ang bagay na hindi talaga alam ni Henry tungkol sa akin at alam kung rin na kung sakaling malaman niya at malabong hindi mangyari iyon, iyon ang magiging dahilan para lalo niya akong hindi magustuhan.

Tropa ko naman itong si Sarmiento, marami na akong naibigay na tip sa kaniya kaya naman tumataas ang ranggo niya. Karamihan sa mga napapatay ko, sa kaniya ko ibinibigay ang credit. Nagkakataon kasi na meron iba’t ibang kaso ang mga binibigay na pangalan sa akin ni Tony Boy. Nasa trenta mahigit pa lang itong si detective Sarmiento pero mukhang matanda na. Masyado kasi siyang seryoso sa ginagawa niya. Kung sabagay, hindi ko siya masisisi, ginagawa niya lang naman ang trabaho niya. Iyon nga lang, karamihan sa mga pulis na kagaya niya, kalaban ng mga Sindikato, Maffia, Drug lords at kung ano ano pang mga illegal na organisasyon. Mabuti nga at buhay pa rin siya hanggang ngayon. Delikado ang mga kagaya niya rito sa San Pedro na kuta ng masasamang mga tao.

“Malaki ang utang na loob ko sa iyo bata. Pero, hindi ko inaasahan na magagawa mo ‘to. May mga ebidensyang nagtuturo na ikaw ang pumatay kay Jerome Vera. Bukod sa CCTV, nasa loob din ng sasakyan mo ang kutsilyong ginamit sa pangsaksak sa kaniya. Kaya hindi kita pwedeng paalisin dito.”

“Wala akong pakialam sa utang na loob mo sa akin sir. Pero, mukha ba akong mamamatay tao?” Tanong ko at napatingin siya sa gwapo kong mukha na hindi nagugustuhan ni bakla.

“Wala sa itsura iyan bata. Matibay ang ebidensya laban sa iyo.”

“Sir, ano namang motibo ko para patayin ang kawawang bartender na iyon? Isa pa, ano ba naman klaseng kriminal ako kung matutulog ako sa lugar kung saan ako pumatay di ba? Tanga ko naman. Nagkwentuhan pa kaming dalawa tungkol sa pamilya niya. Sinabi ko naman lahat sa iyo ang lahat ng natatanda ko bago ako makatulog. Kahit nga iyong pagsubo niya sa titi.”

“Enough. I am sorry, Ivan.”

“Kung ikukulong mo ako, swerte naman noong killer niya. Sige na, isang araw lang naman sir. Kung hindi ko siya maibibigay sa iyo, ako mismo ang susuko. Magtiwala ka sa akin sir. Inosenti ako hindi lang halata.”

“Tawagan mo ang attorney mo para makalabas ka.”

“Kailangan pa ba iyon?”

“Idaan natin sa legal na paraan.” Sabi niya at meron pumasok na magandang officer at napatingin ako sa kaniya at sa dibdib niya. Malaki. Meron siyang inabot na folder kay sir Sarmiento. Umiwas ng tingin sa akin ang babae.

“Walang finger prints sa ginamit na kutsilyo. Siguro ay nakasuot ng gloves ang suspect.” Sabi ng magandang officer at napatingin sila sa kamay ko. Bakit naman ako magsusuot ng gloves? Hindi nga ako ang pumatay. Gagong bartender kasi iyon, mamamatay na lang idadamay pa ako. Wala akong ibang natatandaan na sinabi niya sa akin kung meron siyang kaalitan ko. ang naikwento niya lang sa akin, iyong nanay niya at iyong amo niya. Wala ng iba. Sa dinami dami ng naglalabas masok na customers sa bar, malamang isa sa mga iyon ang nagmamagtiyag sa kaniya.

“Oh, ibig sabihin abswelto pa ako sir. Sabi ko naman sa iyo, inosenti ako.” Sabi ko sa kaniya. Wala siyang nagawa kung ‘di kalasin ang posas ko.

“Hindi ibig sabihin nito ay kakampihan kita. Kung wala ka rin talaga kinalaman sa pagkamatay niya hindi ko gustong makikialam ka. Ilalagay kita sa watch list para masubaybayan ka sa mga gagawin mo. Kaya huwag mo na rin isipin pang tumakas o lumabas ng San Pedro.”

“Saan naman ako pupunta?” Tumayo na ako, “…bigyan mo ako ng bente kwarto oras at ibibigay ko sa iyo ang taong may kagagawan nito. Hindi pwedeng meron ibang tao na dudungis sa pangalan ko.” Seryosong pagkakasabi ko. Napatingin ako ulit sa babaeng officer at kinindatan ko siya.

LUMABAS na ako ng presinto. Bago ako makasakay sa sasakyan ko napansin ko meron nakasunod sa aking isang officer. Mukhang sineryoso nga ni Sarmiento na pasusubaybayan niya ako. Pinatong ko ang phone ko sa dashboard. Hindi ko talaga gawain ang ganito pero kasi nakasalalay ang pangalan ko sa kasong ito. Hindi rin pwedeng malaman ni boss na nasangkot ako sa ganitong uri ng krimen kaya hangga’t maaga pa, kailangan malinis ko na kaagad ang pangalan ko. Alam ko naman na kung saan ako unang pupunta ngayon. Pero bago iyon, kailangan ko munang patigilin itong susunod sa akin.

Pinaandar ko na ang sasakyan ko at nagmaneho ako patungo sa isang abandonadong pabrika. Ginarahe ko ang sasakyan ko at kaagad ang lumabas at umikot sa kabila. Nakita ko kaagad na pumarada ang sasakyan sa likuran ng sasakyan ko at lumabas na kaagad ang isang pulis officer.

Seryoso? Pasusubaybayan ako ni Sarmiento sa isang rookie? Minamaliit ata ako ng lalaking iyon ah.

Naglabas kaagad siya ng kaniyang baril habang pinanunuod ko lang siya sa kaniyang ginagawang patingin-tingin sa paligid. Kung masama akong tao, ilalabas ko lang ang baril ko. Itututok ko sa kaniya. Kakalabitin ko ang gatilyo at siguradong bubulagta siya ngayon. Kung gagawin ko iyon, wala naman akong mapapala, magsasayang lang ako ng bala. Hindi man lang nga niya matunugan na ilang metro lang ang layo ko sa kaniya mula rito sa kaniyang likuran.

Ano kayang iniisip ng officer na iyan ngayon? Siguro iniisip niya. hide out ko ang lugar na ito. Hindi niya ata alam na malakas lang ang loob ko na magpunta rito kasi araw pa. Kung gabi na, walang maglalakas ng loob na maghide out sa lugar na ito. Maraming namatay dito noong ginagawa ‘to, maraming nagmumulto rito.

Praning na ata iyong lalaking iyon. Pumasok pa talaga sa loob. Naghintay lang muna ako rito sa labas. Lumapit ako sa mobile na dala niya. Sinilip ko ang loob at binuksan ko ito. Umupo ako sa driver seat at kumapit ako sa manubela. Kung ako sa kaniya, dapat natawag na siya ng back up, paano pala kung masamang tao talaga ako. Anong magiging laban niya sa akin?

Napatingin ako sa passenger seat at meron akong nakitang plastik na nasa ilalim na upuan. Kinuha ko ito at pinakilamanan ko na rin. Ano ba ito? Ebidensya? Bakit naman nasa ilalim ng upuan? O baka naman… kinuha ko ang nasa loob at… natawa talaga ako.

Gago ‘tong pulis officer na ito. Bakit meron siyang laruan t**i rito? At ang haba nito ah. Pero malambot na parang goma. Lampas isang dangkal ko. Ganito rin kahaba t**i ko kapag matigas. Pinalo palo ko sa manubela para tumunog ang busina. Wala pang ilang minuto at nagtatakbong palabas si officer rookie mula sa loob at nakita niya ako kaagad na nasa loob.

Tinutok niya kaagad sa akin ang baril niya. Lumabas na kaagad ako. Tinago ko sa likuran ko ang hawak hawak ko.

“Itaas mo ang mga kamay mo! at bitawan mo kung ano man iyan hawak mo!”

“Bakit naman galit na galit ka sa akin? Wala naman akong ginagawa sa iyo? Grabe ka makasigaw.”

“Itaas mo ang mga kamay mo!” Bulyaw niya pa rin sa akin. Pinagmamasdan ko lang siya. Iyong tindig niya. Iyong pagkakahawak niya sa baril niya. Mukhang sinusunod niya ang mga tinuro sa kaniya noong nasa academy pa siya ng mga pulis. Walang nagturo sa akin kung paano humawak ng baril at kung paano gumamit nito, pero sinabi sa akin ni Tony Boy na lagi kong iisipin na parte ng katawan ko ang baril na hawak ko. Parang kamay ko na pwede kong ipangsuntok, paa ko na pwede kong ipang sipa at t**i ko na pwede kong ipangkantot.

Dahan dahan kong inilabas ang laruan t**i at hindi ko maintindihan ang naging reaksyon niya.

“Ah, hindi sa akin ‘to. Nakita ko lang sa loob ng sasakyan na dala mo. Baka sa partner mo ‘to. Naiwan niya ata.” Sabi ko, nagmadali siyang lumapit sa akin at inagawa niya ang laruan t**i sa akin. Bigla niya akong hinawakan sa kaliwang pulso ko pero bago niya pa ako maposasan. Mabilis kong naagaw sa kaniya ang baril at napaatras siya sa akin. Dinis-arma ko lang naman para hindi niya ako mapaputukan at binigay ko rin sa kaniya.

“Hindi ako ang kalaban mo rito at kung pwede lang huwag mo na rin akong sundan pa. Hindi ko magagawa ng tama ang dapat kong gawin kung meron bubuntot buntot sa akin. Kaya nga hindi ako nag-aalaga ng aso.” Humakbang ako papalapit sa kaniya. Napasandal siya sa likuran ng sasakyan ko, “…bakit natatakot ka sa akin? Wala naman akong gagawin sa iyo. Huwag ka maniwala sa senior mo na ako ang pumatay roon kay pareng bartender. Wala lang magawa siguro iyong killer niya kaya sa akin niya tinanim ang ebidensyang bulok.”

“Huwag kang lalapit sa akin!”

“Bakit anong gagawin mo? Ihahampas mo sa akin iyang titing hawak mo?” Pagkasabi ko palang ginawa niya. Hinampas niya sa mukha ko. Kinapitan ko ang pulso niya at inagaw ko sa kaniya ang laruan t**i at pinalo palo ko sa mukha niya. Mataas ako sa kaniya kaya naman nakapayuko ako sa kaniya. Iniiwas niya ang mukha niya sa pagkakapalo ko ng laruan t**i sa mukha niya. at habang nagtatagal parang nawewerduhan na ako kasi parang nagugustuhan niya at naramdaman kong parang… tang ina! Tinigasan ba siya?

Napaatras talaga ako at lumayo ako sa kaniya. Sumama ang tingin ko sa kaniya. Napatingin ako sa laruan t**i na hawak hawak ko.

“Kung ano mang iniisip mo, nagkakamali ka! Ebidensya iyan. Dadalhin ko iyan sa presinto.” Depensa niya na wala naman akong iniisip na kung ano.

“Nasa presinto ka na kanina.”

“Ah, nakalimutan ko lang.” Kabado niyang pagkakasabi.

“Bakit hindi mo na lang aminin sa akin na sa iyo ‘to. Hindi naman kita huhusgahan. Para saan ba ito? Ireregalo mo ba ito sa asawa mo? o sa syota mo? bakit maliit lang ba ang t**i mo kaya ito ang gagamitin mo para mapaligaya ang syota mo?” Pagkasabi ko noon, nakatakip siya sa t**i niyang tumigas talaga kanina, “…maliit nga t**i mo. Pero nakakatakot. Bakit ka tinigasan noong pinapalo kita nito? Hmm, alam mo ako na magsasabi sa iyo, kahit naman mahaba ang t**i mo, kung hindi ka magugustuhan ng syota mo, hindi ka niya magugustuhan. Kasi ako, malaki t**i ko, ganito sa laruan mo. Pero hindi pa rin ako magawang magustuhan ng crush ko. Kaya size doesn’t matter talaga.”

“Ta-talaga malaki ang t**i mo?” Nagaralgal niyang pagkakatanong at napatingin siya sa harapan ng pantalon ko. Natawa ako. Tanga ko naman para hindi ko ma-gets kaagad, “…anong nakakatawa? Tinatanong lang kita. Kasi--- kasi…. Tama ka sa lahat ng sinabi mo, bumili ako niyan para sa syota ko. Kasi maliit lang t**i ko.”

“Talaga ba? Ganito na lang. Papipiliin kita. Ibabalik ko sa iyo itong laruan t**i mo at hahayaan kitang sumunod sa akin o ipapakita ko sa iyo ang malaking t**i ko at kung gusto mo rin, pwede mong gawin ang kahit na anong gusto mo, basta hindi ka na susunod sa akin, wala ka ng sasabihin na kahit na ano sa senior mo.”

“Pinalalabas mo ba na bakla ako?!”

“Wala akong pinalalabas pero bukal sa loob ko na ilabas ang t**i ko ngayon para sa iyo. Pero, mukhang ayaw mo naman kaya… sige na, sumunod ka na lang sa akin. Bahala ka na sa buhay mo. Huwag ka lang manggugulo sa lakad ko.” Sabi ko at--- tinalikuran ko siya. Lumapit ako sa sasakyan niya at pinasok ko ulit ang laruang t**i niya sa loob ng dala niyang mobile.

“Seryoso ka ba na ipapakita mo sa akin ang t**i mo?” Tanong niya. Napangiti ako at medyo napailing. Gago talaga ‘tong rookie na ‘to. Mahilig sa t**i, sana pati si Henry, para mahiligan niya ang t**i ko. Humarap ako ulit sa kaniya.

“Mukha ba akong nagbibiro?” Pamalik tanong ko habang kinakalas ko ang sinturon ko. Kagaya ni pareng bartender, napalunok din siya. Naalis ko ang butones at binaba ko ang zipper ko. Hinayaan ko lang muna at parang naglaway siya. Nakahawak siya ng mahigpit sa t**i niya, “…pero hindi ka pa pumapayag sa kasunduan natin. Ipapakita ko sa iyo, gawin mo kung anong gusto mo sa t**i ko, basta hindi mo na ako susundan.”

“Si-sige… pero meron din akong pakiusap sana.” Sabi niya na parang nasasabik na nangangamba na ewan. Napakunot noo ako at napakitid mata.

“Hindi ako tumatanggap ng negosasyon sa ibang tao pero mukhang mabait ka naman kaya sige, anong pakiusap mo?”

“Huwag mong ipagsasabi kahit kanino na…. bakla ako.” Pagkasabi niya… hindi ako tumawa, hindi naman kasi nakakatawa na aaminin niya kung ano siya. Ngumiti na lang ako.

“Okay. Mas mabuti iyan. Hindi ko rin gusto na ipagkakalat mo na malaki ang t**i ko, baka pagkaguluhan ako.” Pabiro kong pagkakasabi, “…lapit ka na rito. Dalian mo at nagmamadali rin ako.” Lumapit na siya sa akin at pumaluhod sa aking harapan. Hinayaan ko na lang siya habang inilalabas niya ang t**i ko sa loob ng boxer ko. Naglaki ang mga mata niya at parang hindi siya makapaniwalang totoo ang sinabi ko sa kaniya. Kagaya ng ibang unang nakakakita sa t**i ko, nabigla rin siya sa tattoo sa kahaan nito. Hinimas himas niya ito kaagad at inamoy amoy, “…hindi ko pa nahuhugasan t**i ko mula kagabi. Pero, mabango pa rin naman ‘di ba?”

“Oo, ang bango ng t**i mo at ang laki. Ngayon lang ako nakakita ng ganito kalaking t**i. Pwede ko bang isubo?”

“Sige, bibigyan kita ng dalawang minuto na isubo ang t**i ko and time starts now.” Sabi ko tumingin ako sa relo ko.

“Ha? Bakit meron oras? Baka hindi ka pa labasan kaagad.”

“Hindi ko rin sigurado kung titigasan ako sa iyo pre. Kaya kung ako sa iyo, isubo mo kaagad. Nagsayang ka na ng ilang segundo.”

Walang ano-ano’y kaagad niyang pinasok sa loob ng bibig niya ang b***t ko at kaagad na sinisipsip-sipsip. Hindi ko itatangging nasasarapan ako. Kahit naman sinong lalaki, masasarapan kapag sinusubo ang t**i. Masagi nga lang, parang masarap na.

“Ohhh. Ohmmm. Uhhmm. Uhhh!” Binibilisan niya ang pagsuso sa b***t ko. Parang vacuum siya kung humigop. Ginagawa niya ang lahat ng makakaya niya para tigasan ako pero hindi kasi ako nalilibugan talaga. Hinayaan ko na lang siyang magpakasasa sa almusal niya. Nakatingin lang ako sa relo ko habang patuloy niyang inilalabas masok sa malaway niyang bibig ang malambot kong t**i. Nakakaisang minuto na siyang mabilis na pumatsu-tsupa sa t**i ko pero parang hindi man lang siya napapagod talaga. Wala nga siyang pakialam kung madumihan ang tuhod niya. Sarap na sarap siya sa t**i ko na parang ngayon pa lang siya nakasubo talaga ng totoong t**i. Baka laging laruang t**i lang ang ginagamit niya.

Binibilisan niya pa rin. Kalahating minuto na lang ang natitira sa kaniya. Niluwa niya ang b***t ko at dinila-dilaan ang kahabaan nito. Alam kong gusto niyang madilan din talaga ang bayag ko pero hindi ko naman kasi inilabas. Dapat makontento na lang siya sa kung anong nakahain sa harapan niya.

“Labing limang segundo.” Paalala ko sa kaniya. Muli niyang sinubo ang t**i ko at sa pagkakataon ito kinain niya ng buong buo at hinayaan niya lang sa loob ng bibig niya. Pakiramdaman ko nasa lalamunan na niya ang b***t ko. Medyo tinigasan ako pero huli na ang lahat, sana umpisa pa lang sinubo na niya ng buong buo. Hinihigop higop niya pa, “…lima… apat… tatlo… dalawa…. At isa.” Pagtatapos ko sa pagbibiglang at siya na rin mismo ang lumuwa sa t**i ko na basang basa ng laway niya. Naglabas siya ng panyo at pinunasan niya.

“Sarap ng t**i mo. Sayang hindi ko man lang natikman ang t***d mo.” May panghihinayang sa tono ng boses niya.

“Sa susunod na sir. May lakad pa ako. Iyon usapan natin ha? Huwag mo na akong susundan.” Sabi ko habang pinapasok ko sa loob ng pantalon ko ang t**i ko. Hawak hawak lang niya ang panyo niya at parang inaamoy amoy pa. Tinapik ko ang balikat niya,

“Pagsalsalan mo na lang muna ang amoy ng t**i ko sa panyo mo.” Suhesyon ko sa kaniya. Nilampasan ko na siya at pumasok na ako sa loob ng sasakyan ko. Pinaandar ko na ito at pumabusina ako bago ko siya tuluyang iwanan. Tumingin pa ako sa rear view at nakita kong nagsasalsal si gago habang inaamoy ang panyong pinangpunas niya sa t**i ko. Laway lang din naman niya ang naamoy niya.

Ngayon, kailangan ko ng hanapin ang gagong dinamay ako sa kagaguhan niyang pagpatay kay pareng bartender na nasubo pa ang t**i ko bago siya mamamatay.