The Throne: Dominican Agustin Knight

Chapter 13

(A/n: Tagalog na lang po ang POV ni Gabriel para dama niyo po ang POV niya.)

GABRIEL’s POV

Nagising ako na parang may mabigat na braso ang nakadagan sa’kin. Napalingon ako sa katabi ko at nanlaki ang mata ko nang makita si Agustin na mahimbing na natutulog sa tabi ko... “s**t?” bulong ko at napatakip ako sa bibig ko dahil baka magising ko siya. Sinubukan ko namang gumalaw pero humigpit ang yakap niya sa’kin.

Shit! s**t! Isang kahihiyan yung ginawa ko! Teka... Bakit ko nga pala ginawa ’yon? Bakit ko siya hinalikan? Damn you, Gabriel! Ang sabihin mo, nagustuhan mo yung nangyari sa inyo! f**k!

“What are you doing?”

Napasigaw at nahulog ako sa kama dahil sa gulat. “Aw!” bulong ko pero natigilan ako nang maramdaman kong parang masakit ang pwetan ko.

“Oh, did you enjoy what we did last night?”

Nanlaki ang mata ko at nilingon ko si Agustin na nakasandal sa headboard ng kama habang nakangising nakatingin sa’kin. Napayuko naman ako at napakagat ako sa labi saka ko sinubukang tumayo pero natumba lang ako dahil sa sakit. s**t. Narinig ko naman ang tawa ni Agustin kaya sinamaan ko siya ng tingin.

“It’s your fault!” inis na sambit ko sa kan’ya at hinila ko ang kumot para pangtakip sa katawan ko. “You’re big! I told you to stop!” sigaw ko at napanguso ako dahil halatang inaasar niya ako.

“Yes, it's big. You tasted it last night. Do you want another round? I can do it today.” nakangising sambit niya at dinuro ang ibaba niya. Nanlaki ang mata ko at hinablot ko ang unan saka ko binato sa kan’ya.

Natatawa naman siyang sinalo ang unan at talagang nag-eenjoy siyang asarin ako. “Damn you!” inis na sambit ko at marahan akong tumayo pero naiiyak na lang ako sa sakit. Bakit ba kasi ang laki nung sa kan’ya?

I thought I was going to die last night because of his d*ck! This is the last time we had s*x because there won’t be a next time. He will kill me!

“Come here.”

Sinamaan ko siya ng tingin pero lumapit din naman ako dahil parang may magnet yung mga mata niya. Pagkalapit ko, bigla niya akong hinila at napaupo ako sa kandungan niya. Napa flinch naman ako nang maramdaman ko ang umbok. Napalunok naman ako at mariin kong nakagat ang labi ko sa kaba dahil baka talagang magkakaroon pa ng isang round ngayong umaga. Damn. Gabriel. Pigilan mo!

It startled me when he touched my chin and made me look at him...Napapikit ako ng hinalikan niya ako at kumuyom na ang kamao ko dahil sa pagpipigil pero napadilat ako ng inilapit niya ang bibig niya sa tenga ko at bumulong, “Go take a shower before he gets mad at you.”

Tumaas naman ang mga balahibo ko sa batok dahil naramdaman ko ang mainit na hininga ni Agustin na dumidikit sa balat ko. f**k.

Tumayo na ako at inabot naman niya sa’kin ang tuwalya saka ako nagtungo na sa banyo... Ni lock ko ang pinto at napasandal ako sa likuran ng pinto. “Damn. What is he doing to me?”

THIRD POV

Nawala ang ngisi ni Agustin nang makapasok na si Gabriel sa banyo at kinuha na niya ang phone niya at naka receive siya ng isang mensahe mula sa kapatid niya at saka niya nilapag muli ang phone sa lamesa at kumuha pa siya ng isang tuwalya saka siya lumabas ng kwarto niya.

Napatigil siya nang makita niya si Trixie na naghihintay sa kan’ya. “What are you doing here?” tanong niya at pinatong niya sa balikat niya ang tuwalya. Hindi naman sumagot si Trixie at yumuko lang.

Napataas naman ang kilay ni Agustin at lalagpasan na niya sana si Trixie ng pigilan siya nito kaya nilingon niya ang dalaga na nakayuko pa rin.

“Do you like him?”

Natigilan si Agustin sa tanong ni Trixie kaya hindi siya agad nakasagot. Napangisi naman si Trixie ng hindi niya narinig na sumagot si Agustin kaya confident niyang hinarap si Agustin.

“I knew it. Ako pa rin ang gusto mo, Eli. Curious ka lang sa kan’ya kaya ginawa niyo yun kagabi, right?” lumapit si Trixie kay Agustin at hinawakan niya ang pisngi ng binata. “Hindi ako naniniwala na lalaki ang gusto mo. Dahil alam kong ako pa rin ang kailangan mo. You still like me. We can go back to how we used to be.” sambit niya at hinaplos niya ang pisngi ni Agustin pero nabigla siya ng malakas na tinabig ni Agustin ang kamay niya kaya napahawak siya sa kamay niya.

Nilapitan siya ni Agustin pero napaatras siya hanggang sa mapasandal siya sa pader at bumaba ang mukha ni Agustin para pumantay sa kan’ya. Napapikit siya dahil akala niya hahalikan siya ni Agustin pero inilapit lang ang labi nito sa tenga niya.

“Everything you know about me is a f*****g lie, Trixie. Whether I like him or not, it’s none of your business. We’re done.” bulong ni Agustin at tinignan niya ng ilang segundo si Trixie bago siya umalis sa harap nito at nagtungo na sa banyo.

Napakuyom ang kamao ni Trixie at nasuntok na lang niya ang pader dahil sa galit. Habang si Gabriel naman nakasandal sa pader at narinig niya ang sinabi ni Agustin. Napahawak siya sa dibdib niya at napahawak sa labi niya at may ngiting lumabas sa kan’yang labi...

Nagbihis na siya at pumasok na rin siya sa trabaho dahil hindi niya bibiguin si Agustin. Kailangan pa rin niyang gawin ng maayos ang trabaho niya dahil ito lang ang paraan para makabawi sa lahat ng ginawang tulong ni Agustin sa kan’ya.

“Hey!”

Napatalon sa gulat si Gabriel ng may sumigaw sa likuran niya. “Emmett!” gulat na sambit niya habang nakahawak sa dibdib niya. “Do you need my help?” tanong niya. Ngumisi lang si Emmett at umiling sa kan’ya kaya kumunot ang noo niya dahil minsan hindi talaga niya maintindihan ang kaibigan ni Agustin.

“Why are you working? Didn’t you get tired last night?”

Nanlaki ang mata ni Gabriel at napaiwas siya ng tingin habang namumula ang pisngi. “W-what are you talking about?” nauutal na tanong niya at napalunok saka siya nagpatuloy sa pagpupunas ng lamesa.

Napataas naman ang kilay ni Emmett at bumulalas ng tawa saka niya inakbayan si Gabriel. “Dude, don't worry! Love wins! I also have a special someone and he’s a guy.” nakangising sambit ni Emmett at nilingon siya ni Gabriel pero yumuko rin.

“Special someone...” Gabriel muttered while bitting his lips. Hindi niya alam pero parang nagkaroon ng butterfly ang tiyan niya.

“What are you doing?”

Natuod naman silang dalawa ng may nagsalita sa likuran nila at agad na lumayo si Emmett kay Gabriel dahil baka paglalamayan siya mamaya. Natawa naman si Emmett at napakamot siya sa ulo bago niya hinarap ang kaibigan niya.

“Yosi break!” sambit niya at mabilis siyang tumakbo patungo sa likuran ng club para magyosi break.

Kumunot anpg noo ni Agustin at nilingon niya si Gabriel na nanlaki ang mata at umiwas ng tingin sa kan’ya. Tinaasan niya ng kilay si Gabriel at nilapitan niya ang binata.

“Don’t listen to his nonsense,” sambit ni Agustin at naglakad siya palapit muli sa binata. Napasandal naman si Gabriel sa lamesa at hindi naman siya makatingin sa mga mata ni Agustin. “Look at me.”

Hindi pa rin lumilingon si Gabriel dahil grabe ang kaba niya lalo na’t naalala niya ang nangyari sa kanila. Napabuntong hininga naman si Agustin at hinawakan niya ang chin ni Gabriel at pinaharap niya sa kan’ya saka niya hinalikan. Napatulala naman si Gabriel sa ginawa ni Agustin at napahawak siya sa labi.

“I’ll be back tonight. So, get some rest, and wait for me in my room.” bulong ni Agustin at tumango lang si Gabriel. “Don’t sleep, just wait for me.” dagdag pa niya. Tumango ulit si Gabriel nang hindi tumitingin kay Agustin. Napangisi naman si Agustin at hinawakan niya ang ulo ni Gabriel bago lumabas ng club.

Napaupo naman si Gabriel dahil nanlalambot ang mga tuhod niya sa kaba. Mas lalo lang nadaragdagan ang nararamdaman niya para sa binata. Napatakip siya sa mukha niya habang umiinit ang pisngi niya. “What should I do?”

“YOU’RE LATE.”

Napataas lang ang kilay ni Agustin at hinubad na niya ang helmet niya saka siya nagsindi ng sigarilyo. “When did you become impatient?” tanong niya. Natawa naman ito at napailing na lang. “By the way, why are we here?” tanong niya habang nakatingin sa malayo.

“Do you remember this place? This was our favorite spot when we were young. This is where we had a picnic, right, brother?” nilingon ni Carrie si Agustin pero nawala ang ngiti niya at napalitan ng lungkot dahil parang nakalimutan na nga ng kakambal niya ang mga masasayang ala-ala nila. “Palagi tayong nandito noon para takasan ang training.” natawa si Carrie dahil palagi nilang tinatakasan ang mga uncle nila noon kapag mag-uumpisa nanaman ang training nila. “Palaging sumasakit ang ulo ni uncle Rios dahil palagi tayong absent sa training, palagi rin tayong pinagtatakpan ni mom—”

“Carrie.”

Natigil si Carrie at napaiwas na lang ng tingin dahil parang wala lang sa kakambal niya ang mga sinasabi niya.

“I didn’t call you here to reminisce about your memories. I want to talk to you because I have something to ask you.” malamig na sambit ni Agustin. Napayuko naman si Carrie at napabuntong hininga.

“So, what is it? Why do you want to talk to me?” tanong ni Carrie. Tinapon na ni Agustin ang sigarilyo niya at hinarap niya si Carrie.

“Do I still have a position in our company?”

Natigilan si Carrie kasabay ng panlalaki ng mata niya kaya napalingon siya kay Agustin. “Y-you...” napalunok si Carrie tila may bumabara naman sa lalamunan niya para pigilan ang pag-iyak niya.

“Yes. Maybe it’s time to go back from where I belong.”

Napakagat sa labi si Carrie at sinigaw niya ang pangalan ng kapatid niya, at niyakap niya ang kapatid niya. “My twin brother...” dinukdok niya ang ulo niya sa dibdib ni Agustin at napangiti naman si Agustin at tinapik tapik lang niya ang likuran ng kakambal niya.

“Carrie, I want to protect someone I care about.” mahinang sambit ni Agustin. Natigilan si Carrie at pinunasan niya ang luha niya saka siya tumingala kay Agustin.

“Gabriel, isn’t?” lumayo na si Carrie kay Agustin. “He is someone you like.” dagdag pa niya.

Hindi naman sumagot si Agustin at tumingin na lang ulit siya sa malayo dahil ayaw pa niyang sagutin ang mga bagay na ’yon. Hindi niya rin alam kung ano ang nararamdaman niya para sa binata.

“Love at first sight, huh?”

Napalingon si Agustin kay Carrie na ngumisi lang sa kan’ya. “You’re possessive person. Can he handle that?” Umiwas lang ng tingin si Agustin pero hindi nakaligtas kay Carrie ang pamumula ng tenga ni Agustin. Natawa na lang siya ng mahina at napailing. “Maybe, he’s safe in your territory. Gio will hunt him down.”

Natigilan si Agustin at nilingon niya muli si Carrie na seryoso ng nakatingin sa malayo. “You can’t protect him if you’re still Eli but you can protect him if you’re Dominican Agustin Knight. Maybe you and Eli are the same person but, Agustin is different from him. Nasa dugo mo ang pagiging Knight. That’s why many people are against you being the heir to the throne.” seryosong sambit ni Carrie at nilingon niya ang kakambal. “And now, babalik ka na. Mas lalo silang magkakaroon ng sari saring komento at baka palawigin pa nila ang alyansa nila laban sa’yo. Bram’s case is not yet resolved. Umaaligid pa ang mga tauhan ni Gio para tignan ang bawat kilos namin.” napabuntong hininga si Carrie dahil mas lalong lumalala ang problema ng pamilya nila at ang organization nila.

“I can help you, brother, but I’m not smart like you. I have to take care of our mom.”

Natahimik si Agustin at kumuyom ang kamao niya dahil mas lalo lang gumulo ang problema ng pamilya niya.

“I also know that you’re part of the black market. Why do you want to be a part of it?”

Bumuntong hininga si Agustin at nagsindi ulit siya ng sigarilyo. “I want to know the truth about our father’s death.” sambit niya. Nanlaki ang mata ni Carrie at hindi siya makapaniwala sa sinambit ni Agustin.

“Don’t tell me...” Tumango si Agustin kaya napatakip sa bibig si Carrie. “Umalis ka ng mansion hindi dahil galit ka kay mom, kun’di dahil gusto mong malamaang sanhi ng pagkamatay ni dad? Damn you, Agustin! I thought... Oh my gosh!” napahawak sa noo si Carrie dahil mukhang naiintindihan na niya ang lahat kung bakit mas gustong manatili ni Agustin sa alyas na ‘Eli’, dahil may gusto pang alamin ang kapatid niya. “I thought you were mad at mom...” hindi makapaniwalang sambit niya. Napangisi si Agustin at ginulo ang buhok ng kakambal niya.

“Maybe I am mad at her, but not because of that. I left the mansion because I have a reason. I want to avenge our father’s death.” mariin na sambit niya at kumuyom ang kamao niya. Natigil lang siya ng hinawakan ni Carrie ang kamay niya.

“I want to help you, brother, but you have to fight for your throne. You have to return before it’s too late.” seryosong sambit ni Carrie at may binigay siyang susi kay Agustin. “It's yours. This is the key to your penthouse.” ngumisi si Carrie at tumabingi ang ulo niya para tignan ang kabuuan ng kakambal niya. “Kailangan mong ibalik ang itsura mo noon. Kailangan mong magpagupit,”

Kumunot ang noo ni Agustin pero ngumisi lang si Carrie at tumakbo na patungo sa sasakyan nito. “Follow me!” sigaw ni Carrie at sumakay na sasakyan.

Malakas na bumuntong hininga si Agustin at kinuha na niya ang helmet at sumakay na rin siya sa motor niya habang napapailing dahil mukhang may binabalak nanaman ang kapatid niya sa kan’ya...

NAKAHALUMBABA lang si Gabriel sa lamesa habang pinagmamasdan ang mga taong dumadating sa club. Mag-alas otso na kasi ng gabi at hinihintay niyang dumating si Agustin pero wala pa rin ang taong hinihintay niya. Hindi naman siya pinagtatrabaho ng may-ari dahil nasabihan yata ni Agustin ang mga ito na pagpahingain na lang muna siya.

“Are you bored?”

Hindi naman niya pinansin si Emmett na kanina pa siya dinadaldal. “Dadating na rin ’yon.”

Napabuntong hininga si Gabriel at napasandal siya sa upuan dahil hindi pa rin dumadating si Agustin. Ayaw naman niyang kumilos dahil baka magalit si Agustin sa kan’ya pag nakitang nagtatrabaho siya. Wala rin siyang phone dahil naiwanan niya kay Gio ang iba pa niyang gamit at si Agustin lang ang bumili ng mga gamit niya.

Napatingin siya sa orasan pero alas-otso pasado na at wala pa rin si Agustin kaya tumayo na siya at kumuha ng tray para bumalik sa trabaho.

“Oh, Gab!”

Ngumiti lang siya sa mga kaibigan ni Agustin at yumuko bago pumasok sa kitchen. Binabati naman siya ng mga empleyado sa club na nginingitian lang niya.

“Gab! Pwede ba akong makisuyo?”

Tumango naman si Gab.

“Pwede bang pakitapon nito sa basurahan? Marami na kasing basura at may ginagawa pa ako sa loob.”

Napatingin siya sa basura at mabilis niyang inabot ang dalawang plastik para itapon sa labas. Ilang buwan na siyang empleyado sa club at naiintindihan na rin niya kahit papaano ang salitang tagalog kaya nagkakaroon na rin siya ng communication sa mga kasamahan niya sa trabaho at sa iba nilang customer na hindi marunong magsalita ng ingles. Kaya kahit papaano, nakakausap na niya ang mga kasamahan niya lalo na ang grupo ni Agustin.

Lumabas na siya sa may likuran ng club para magtapon ng basura. Inangat na niya ang trash can pero napahinto siya ng may tumawag sa pangalan niya... Nilingon niya kung sino ang tumawag ng pangalan niya pero bigla siyang hinampas sa ulo ng matigas na bagay na kinatumba niya habang nanlalabo ang paningin na napatingala para alamin kung sino ang taong gumawa nito sa kan’ya pero hindi niya maaninag kung sino kaya napapikit na lang siya dahil naramdaman niya ang pagtulo ng dugo mula sa ulo niya.

Wala siyang ibang naiisip kun’di isang tao lang at yun ay si... “A-Agustin...” at tuluyan ng nandilim ang paningin niya.

“Buhatin niyo at dalhin yan sa lumang warehouse at hintayin ang signal ni boss!”

Tumango naman ang mga kasamahan niya at binuhat na si Gabriel saka siya pinasok sa sasakyan at pinaharurot na paalis.

Nagtaka naman ang mga tambay sa labas ng club kung bakit nagmamadali ang sasakyan paalis sa club pero hindi naman pinansin ng mga tao dahil baka isa lang din yun customer ng club...

Habang si Emmett naman ay napagod naman kakangiti sa mga customer nila lalo na ang mga babaeng nilalapitan siya. Napatingin siya sa orasan at alas nuebe na pero hindi pa rin dumadating si Agustin kaya naghabilin muna siya sa kasamahan niya na mag yosi break muna siya para silipin na rin si Gabriel na hindi naman siya pinapansin. Napahinto siya nang mapansin na wala na si Gabriel sa pwesto nito. “s**t!” bulong niya at tinakbo niya ang kwarto ni Agustin at binuksan ang pinto pero hindi pa rin niya nakita si Gabriel kaya bumalik siya sa club para ipagtanong sa mga miyembro nila.

“Hindi namin siya napansin boss. Nandiyan lang siya kanina eh.”

Napamura si Emmett at tinignan niya sa buong sulok ng club pero hindi niya nakita si Gabriel. Tignan din niya ang mga waiter nila dahil baka bumalik sa trabaho si Gabriel pero wala siyang Gabriel na nakita. “f**k!” napakamot siya sa ulo at nagpapalakad lakad na siya kaya marami na siyang nababangga na customer dahil malalagot siya kay Agustin kapag hindi niya nahanap si Gabriel.

“Boss, bumalik na ba si Gab? Pinatapon ko lang siya ng basura eh.”

Napapitik siya at napahawak siya sa dibdib niya dahil akala niya nawawala na si Gabriel. “Titignan ko. Bumalik ka na sa trabaho.” sambit niya at tinapik niya sa balikat bago tumakbo patungo sa likuran ng club pero pagtingin niya sa basurahan ang tangi niyang nakita ay ang basurang pinatapon at ang bukas na trash can pero wala siyang Gabriel na nakita... Nanlaki ang mata niya at tignan niya ang buong sulok ng eskinita pero hindi niya pa rin nakikita si Gabriel.

“Boss, dumating na si Boss Eli! Hinahanap ka!”

Napalunok si Emmett at ang lakas ng kabog ng dibdib niya. Namumutla na rin siya habang sumusunod sa kasamahan niya dahil hinahanap nga raw siya ni Agustin. Napansin naman niyang nagtatawanan ang mga miyembro ng grupo nila dahil sa mga dala ni Agustin. Kumunot ang noo niya dahil hindi pamilyar ang taong nakatalikod sa kan’ya.

“Emmett! Nagpagupit si Boss Eli!” sigaw ni Mark na isa sa mga kasamahan nila at napanganga si Emmett dahil nagbago ang itsura ni Agustin.

Hindi na mahaba ang buhok at malinis na rin ang mukha nito. Hindi na siya yung gangster na puro transaction dahil para kay Emmett ay parang isa ng chairman ng isang company si Agustin.

“Ah, E-Eli...” Hindi niya tuloy alam ang sasabihin kay Agustin na nawawala si Gabriel.

Ngumisi lang si Agustin at tumalikod na sa kanila at kinaway ang isang kamay bago tinungo ang kwarto niya. Pagpasok niya sa kwarto ay nagtaka na siya dahil akala niya sasalubong sa kan’ya si Gabriel pero walang katao tao ang kwarto niya kaya nilapag na muna niya ang mga biniling gamit ni Carrie sa kan’ya at tinungo ang banyo pero hindi niya nakita si Gabriel.

Tignan din niya sa buong sulok ng kwarto niya pero wala siyang Gabriel na nakita. “f**k!” bulong niya at natigilan siya nang makita niya ang isang papel na nakapatong sa lamesa at agad niyang binasa ang nakasulat...

Unti-unti niyang nalukot ang papel saka niya nasuntok ang lamesa. “f**k. You can’t leave me.”

***

“Hello Eli, thank you for everything you’ve done for me. I saw my mother and I want to be with her. Please forget about me. - Gabriel.”