Evlenmişlerdi. Esra elindeki cüzdana bakarken hala şaşkındı. Ona göre evlilik öyle abartılmaması gereken, kağıt üstü bir teferruattı. Ama şimdi hiç de öyle hissetmiyordu. Kütüğü bile değişmişti. Yanında oturan ve keyifle etrafa salça olan adam kendisinin kocasıydı. Sevgi bağları evlilik bağıyla pekişmişti. Tüm dünya onları birbirine eş olarak biliyordu. Alparslan üzerinde annesinden çok söz sahibiydi artık. Toparlanan nikah memurunu izledi. Dedelerle kısa bir muhabbet etmişti ve gidiyordu. Bu adam Esra ve Alparslan’ı üçüncü bir bağla birbirine bağlamıştı. İlki aşktı, ikincisi Çağrı’ydı ve artık nikah da aralarına eklenmişti.
Sabah uyandığında Alparslan’ın kimliğini istemesine şaşırmamıştı. Esas şaşırdığı nikahı gerçekten öğleden sonraya ayarlayabilmiş olmasıydı. Kendi araların da halletm
