Kürşat bey bir süre düşündü. Kimse ağzını açıp da konuşamıyor, ondan önce fikrini belirtemiyordu. Hüküm Kürşat beydeydi. Eğer kabul etmezse Alparslan dahil herkes kabul etmek zorundaydı çünkü adam bu güne kadar ak dediğine beyaz dememişti.
“Tamam.” Dedi nihayetinde. “Ama misilleme yaparsa bu defa tarihten izini silene kadar durmam.”
Alparslan elindekiyle yetinmek zorundaydı. Şimdi ara bulacak birilerini bulmalı ve Kutay’ın misilleme yapmasına mani olmalıydı. İsimler bir bir aklından geçerken bir yandan da yardımcı olma yüzdelerini ve nedenlerini sıralıyordu. Beyninde bir tablo oluşmuştu.
“O zaman artık kahvaltı edebilir miyiz?” diyen Seferiye hanımdı. Ortamın yumuşaması gerekiyordu. Sabahtan beri özellikle ses çıkartmamıştı çünkü Alparslan’ın bir sonraki seviyede yardımına ihtiyacı o
