Esra yola çıkana kadar sessiz kaldı ama meraklı bir kişiliği vardı.
“Deniz mi?” diye sordu Alparslan’ın yüzünü izlerken.
“Ne?”
“Tomris diyorum. O da Deniz’e aşıkmış ve o da acı çekiyor olmalı.” Aslında çekmiyordu ve bu garipti.
“Ben de öyle sandım. Ama çekmiyor gibiydi. Ağzından laf almayı denedim ama olmadı.”
“Ben denerim. Kadın kadının dilinden anlar.” Diyen Esra bilmiş bilmiş ardına yaslandı. Çağrı arabaya bindiği her zamanda olduğu gibi yine pusetin içinde sızdı.
“Amir yüzünden bence. Çünkü Tomris artık başkasına his duymaya başladı.” Ağzını bağlasan karnıyla konuşurdu, Esra bu.
“Belki de. Umarım öyledir. Tomris mutlu bir ilişkiyi hak ediyor.”
“Sevişmişler,” dedi Esra dan diye. Araba yalpaladı. Alparslan Esra’ya ters bir bakış atsa da durmadı.
“Tomris mi söyledi bunu?” Y
