"Esra," diye bağırdı. "Nerede Esra?"
“Oğlum. Senin ne işin var burada? Ay yani hoş geldin tabi de.”
“Hoş falan gelmedim. Nerede Esra?” Tomris inanmayarak bakıyordu kardeşine. Gelmez sanmış öfkeyle hareket etmiş ve zararla oturuyordu. Esra’ya söz vermişti ve sözünü kendisi bizzat tutamamıştı. Öfkeyle söylendi ağzının içinde.
“Buradayım Alparslan. Ne oluyor?” Esra merdivenin başında öfkeyle bakıyordu adama. Ne hakla böyle kapısına dayanırdı? Gerçi kapısına dayanmamıştı adamın babasının eviydi ama olsundu.
“Hadi toparlan gidiyoruz.” Diyerek deminki öfkesinin tam tersi bir nezaketle kadına döndü. Esra afalladı bir an sesindeki rica tonlamasına. Keza annesiyle Tomris de şaşırmıştı.
“Ben gelmiyorum. Birkaç güne annem geliyor onun yanına gideceğim,” dedi aynı nezaketle Esra. Kavga etmeyi bek
