Alparslan mutsuzdu. Geri zekalı kuzeni yüzünden terk edildiği yetmezmiş gibi bir de bütün magazin dünyası onun evleneceğini konuşuyordu. Ne evlenecek bir aday vardı ne de doğacak bir bebek. Söylediği yalan boynuna dolanmıştı. Aşk acısı beyninin merkezine yerleşmişti ve düşünmesine engel oluyordu. Daha çok mantıklı düşünmesine engel oluyordu. Kendini vurdurmayı bile düşünmüştü. Esra’da aşıktı ve onun vurulduğunu duyunca ölmesi ihtimali içine oturacak koşa koşa kollarına gelecekti. Ya da mafyadan uzak durmanın ne kadar doğru bir karar olduğunu düşünerek sabit kalacaktı. Böyle bir ihtimal varken postu deldirmeye gerek yoktu.
Esra’yı görmeyeli neredeyse bir hafta olmuştu. Kendisini sigara isteği gelmiş bir nikotin bağımlısı gibi hissediyordu. Beyni sürekli onu görmesi gerektiğini söylüyordu
