“ทำไมหน้าซีดอย่างนี้ละลูกพีช” ประวิทย์เห็นท่าทางอ่อนเพลียไร้เรี่ยวแรงของลูกสาวแล้วใจคอไม่ดี “เรียกหมอมาดูอาการอีกทีดีมั้ย”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ นอนพักอีกหน่อยเดี๋ยวก็หาย” พีรดารีบห้ามพลางแอบสบตากับเดวิดอย่างรู้กัน ว่าที่หมดสภาพแบบนี้ก็เพราะฟัดกันในห้องน้ำไปหลายยกแล้วนั่นเอง
“งั้นก็นอนพักเยอะๆ นะ” ประวิทย์ลูบศีรษะของลูกสาวด้วยความรักสุดหัวใจ “หมอบอกจะให้ลูกพีชกลับบ้านบ่ายนี้ แต่พ่อว่าอาการลูกพีชยังดูไม่ค่อยดี นอนพักต่อดีกว่า”
“ดีค่ะ” พีรดากลั้นยิ้ม แอบดีใจที่จะได้อยู่กับเดวิดสองต่อสองอีกคืน
ประวิทย์ยิ้มให้ลูกสาวแล้วหันไปบอกบอดี้การ์ดหนุ่ม “ฝากดูแลลูกพีชด้วยนะ อย่าให้ใครมาทำอันตรายลูกสาวฉันได้เด็ดขาด”
“ไม่ต้องเป็นห่วงครับท่าน ผมจะปกป้องคุณลูกพีชด้วยชีวิต” บอดี้การ์ดหนุ่มรับคำหนักแน่น เขาไม่ได้พูดเพื่อเอาหน้า แต่เขาหมายความตามนั้นจริงๆ
“ขอบใจมาก แต่เดี๋ยวพอลูกพีชแต่งงาน หน้าที่ดูแลลูกพีชก็จะ
