เดวิดผละออกไปสวมเครื่องป้องกันไม่ถึงครึ่งนาทีก็กลับมาแทรกตัวอยู่ตรงกลางหว่างขาของหญิงสาวที่นอนสั่นเทิ้มและมองเขาด้วยแววตาหวานเยิ้ม “มองผมแบบนี้ อยากโดนเอาทั้งคืนใช่มั้ย”
“ทั้งคืน คุณเดวิดจะไหวเหรอ”
“ท้าเหรอ”
“แค่อยากรู้”
“งั้นจะทำให้ดู” ว่าแล้วก็เสียดแทรกตัวตนอันแข็งขึงเข้าไปในโพรงเนื้อนุ่ม แต่ก็ไม่ง่ายนัก เพราะช่องทางนั้นคับแคบมาก
“อ๊ะ...คุณเดวิด...” นสิยากัดริมฝีปากล่างไว้แน่นเพื่อข่มกลั้นความเจ็บแปลบ
“เจ็บเหรอครับ”
“นิดหน่อยค่ะ” หญิงสาวพยักหน้ารับ เขาจึงโน้มตัวลงไปจูบเธอเพื่อปลอบโยนและปลุกเร้าให้เธอลืมความเจ็บเบื้องล่างในคราวเดียวกัน
“ผมขอโทษ ผมจะค่อยๆ เข้าไปนะ ถ้าไม่ไหวบอกนะ ผมจะหยุด” เดวิดพร่ำบอกแนบชิดริมฝีปากนุ่มแล้วค่อยๆ ผลักดันตัวตนเข้าไปทีละนิดอย่างเชื่องช้าจนสุดความยาว เขาแช่ค้างเอาไว้ครู่หนึ่งเพื่อให้หญิงสาวปรับตัว
“ของคุณเดวิดใหญ่มากอ้ะ ลูกพีชเจ็บ” พีรดาบ่นอุบ
เดวิดหั
