ทางด้านวีรนุชกับธาริต เมื่อเดินมาถึงลานจอดรถ หญิงสาวก็ขืนตัวเอาไว้
“โป้งพูดธุระของโป้งมาได้เลยค่ะ”
“ไม่คุยตรงนี้”
“คุยตรงนี้แหละ”
“ไปคุยที่บ้านนุช”
หญิงสาวเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ “ที่บ้านนุช?”
“ทำไม หรืออยากไปคุยที่บ้านโป้งล่ะ ก็ได้นะ” เขาส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้ เลยได้รับวงค้อนใหญ่ๆ กลับไป “เอากุญแจรถมา เดี๋ยวโป้งขับเอง”
“อ้าว โป้งไม่เอารถไปเหรอ แล้วจะกลับยังไง”
“แท็กซี่เยอะแยะ...” เขาว่าพลางยื่นมือมาตรงหน้า
“บอกนุชก่อนว่าจะคุยเรื่องอะไร และทำไมต้องเป็นที่บ้าน ทำไมคุยตรงนี้ไม่ได้”
“ก็จะไปเยี่ยมพี่ชายนุชด้วยไง เอาน่า อย่าเพิ่งถามเยอะเลยน่า เอากุญแจมา” แต่วีรนุชส่ายหน้า เธอเรียนรู้แล้วว่า เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์เพียงใด ขืนให้กุญแจรถแก่เขา เธอว่าเธอไม่ได้กลับบ้านตัวเองแน่
‘คนเจ้าเล่ห์’ มองเธอด้วยความเอ็นดูปนขำ ก่อนพยักหน้า “งั้นนุชขับก็ได้”
รถเริ่มเคลื่อนออกไม่นาน ‘ผู้โดยสาร’ ก็หันไปมอ
